Ας επανέλθουμε για λίγο στον "μικρόκοσμό μας", στον Έβρο...
Έμαθα λοιπόν ότι το δημαρχείο του δήμου Ορφέα απέκτησε επιτέλους Ελληνική σημαία. Επίσης πληροφορίες που αναφέρουν ότι ο Καλατράβα (εκείνος ο γνωστός αρχιτέκτονας) θα κατασκεύαζε το κοντάρι ώστε να μην πέσει ποτέ είναι ανακριβείς.
Να θεωρήσω ότι η μη ανάρτηση της σημαίας στο δημόσιο κτίριο ήταν παράληψη και να εκφράσω την ικανοποίησή μου ως Έλληνας πολίτης και ακρίτας που ξαναμπήκε στη θέση της.
Μπράβο στους ιθύνοντες που την επανατοποθέτησαν- έστω και με τέτοια καθυστέρηση- και ας ελπίσουμε να μην ξαναφυσήξει ο αέρας και την πάρει μακρυά.
Σοβαρά τώρα.
Η σημαία μας που συμβολίζει τόσα πολλά για το έθνος μας δεν παραμελείται και δεν υποστέλλεται ποτέ και για τίποτα, ούτε φυσικά υπάρχουν δικαιολογίες και μάλιστα φτηνές για την απουσία της ειδικά από δημόσια κτίρια. Και ας μην ξεχνάνε κάποιοι ότι το εθνικό μας σύμβολο που έχει "βαφτεί με αίμα" αιώνες τώρα, είναι αυτό που μας ενώνει όλους τους Έλληνες του κόσμου, μας διδάσκει το παρελθόν μας και μας οδηγεί στο μέλλον. Ως εκ τούτου λοιπόν οφείλουμε να το έχουμε πάντα ψηλά.
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις πονηρές δικαιολογίες και τα παιχνίδια με τα εθνικά μας σύμβολα (σαν να παίζουν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία). Εξάλλου όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας και από το μετερίζι του ο καθένας δώσαμε όρκο να υπηρετούμε την πατρίδα μας και να τιμούμε τα σύμβολά της - [...Να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας.
Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών...]. Αυτό το θυμόσαστε κύριοι;
