"Λόγια του αέρος" για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις από εκθέσεις-μπούρδες


Μία έκθεση τουλάχιστον έωλη σε ότι αφορά την Ελλάδα για τα "οικονομικά οφέλη" από τη λύση του Κυπριακού, δημοσιεύει το Κυπριακό Κέντρο του PRIO, του Ινστιτούτου Έρευνας για την Ειρήνη, που εδρεύει στο Όσλο, βασικά ένα παρακλάδι των οπαδών του σχεδίου Άναν.
Την έρευνα έκαναν τρεις γυναίκες οικονομολόγοι , οι κυρίες Οζλέμ Ογούζ Τσιλσάλ, Πραξούλα Αντωνιάδου Κυριακού και Φιόνα Mullen.

Μια προκαταρκτική εκτίμηση, που διατυπώνεται στην έρευνα, είναι ότι τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν για την Ελλάδα αφορούν ετήσιες εξοικονομήσεις στις στρατιωτικές δαπάνες ύψους 2,3 δις ευρώ, καθώς και επιπρόσθετα ετήσια εισοδήματα ύψους 160 εκατομμυρίων στον τομέα του τουρισμού και στον τομέα μεταφοράς φυσικού αερίου, ανάμεσα σε άλλα. Εντόπισε επίσης επιπρόσθετη εισροή άμεσων ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα ύψους 19,8 δισεκατομμυρίων το χρόνο.
Από που προκύπτει αυτή η οικονομία για την Ελλάδα, δεν αναφέρεται. Οι ετήσιες δαπάνες για την άμυνα στην Ελλάδα είναι κατά μέσο όρο έξι δισ. ευρώ από τα οποία το 1,5 κατ'έτος, την τελευταία εξαετία διατίθεται για αποπληρωμή παλαιότερων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Το υπόλοιπο είναι λειτουργικές δαπάνες. Οι δαπάνες της Ελλάδας για την άμυνά της Κύπρου, είναι ελάχιστες και σχετίζονται κυρίως με την παρουσία της ΕΛΔΥΚ η οποία είναι εγγυήτρια δύναμη. Ακόμα και αν καταργηθεί η παρουσία της ΕΛΔΥΚ η οικονομία δεν θα ξεπεράσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κατ'έτος.
Πως προκύπτουν τα 2,5 δισ. ευρώ; Εννοούν προφανώς οι συντάκτριες της έκθεσης ότι θα επικρατήσει τέτοιο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που οι έλληνικές δαπάνες για την άμυνα θα περικοπούν περίπου στο μισό! Οποία αφέλεια και άγνοια της πραγματικότητας. Δεν συζητούμε για το εύρημα της "εισροής άμεσων ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα ύψους 19,8 δισεκατομμυρίων το χρόνο". Εδώ η φαντασία μπορεί να χαρακτηριστεί και ως "επιστημονική" αφού δεν προσδιορίζεται τι είναι αυτό που εμποδίζει τον πακτωλό δισεκατομμυρίων να έρθουν και τώρα στην Ελλάδα. 
Η Τουρκία θα ωφεληθεί από ένα ετήσιο μέρισμα ειρήνης μεγαλύτερο των 17 δισεκατομμυρίων! Προφανώς εννοούν ότι θα σταματήσει πλήρως τα εξοπλιστικά της προγράμματα και θα περιορίσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της στο μισό!.
Στην έρευνα υπό τον τίτλο, ΄΄Η Επόμενη Μέρα ΙΙΙ: Μέρισμα Ειρήνης από την Κύπρο για την Τουρκία και την Ελλάδα΄΄, αναλύονται τα οικονομικά οφέλη που αναμένουν την Τουρκία μετά από μια λύση που θα ενώνει το νησί, και εκτιμούνται προκαταρκτικά τα οικονομικά οφέλη που αναμένουν την Ελλάδα.

Οι ερευνήτριες εντοπίζουν ότι πέρα από τις σημαντικές εξοικονομήσεις από τις στρατιωτικές δαπάνες και τις απαιτήσεις που προκύπτουν από νομικές προσφυγές για τις περιουσίες, η Τουρκία έχει να αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη από τη μεταμόρφωση του τριγώνου Τουρκίας-Κύπρου-Ελλάδας σε περιοχή μόνιμης ειρήνης και σταθερότητας, οφέλη που θα προκύψουν από τις θετικές επιπτώσεις στους τομείς του τουρισμού, των μεταφορών, των χρηματοοικονομικών και επιχειρηματικών υπηρεσιών και οπωσδήποτε από τον τομέα της ενέργειας.
Αγνούν φυσικά, ηθελημένα ή μη, ότι η επίσημη τουρκική πολιτική είναι αναθεωρητική και αυτό δεν έχει σχέση με το Κυπριακό. Και της οικονομικής ευμάρειας προηγείται η πολιτική εξομάλυνση. Το ερώτημα αν η οικονομικές σχέσεις προηγούνται των πολιτικών έχει απαντηθεί επανειλημμένα με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της επιθετικότητας της Σοβιετικής Ένωσης κατά των Ψυχρό Πόλεμο
"Αυτή η μελέτη είναι μια επίκαιρη υπενθύμιση αυτού που από καιρό μου έλεγαν οι επιχειρηματίες στο νησί: ότι η λύση θα φέρει τεράστιες ευκαιρίες για την Κύπρο, την Τουρκία και την Ελλάδα. Και αυτά τα οφέλη θα διαρκέσουν επί μακρού ξεπερνώντας το οποιοδήποτε βραχυπρόθεσμο κόστος", επεσήμανε ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ, προλογίζοντας την παρουσίαση της μελέτης.

Οι ερευνήτριες εκτιμούν ότι η Τουρκία έχει να κερδίσει ένα συνολικό μέρισμα ειρήνης ύψους 17,4 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως από μια ειρηνική λύση του κυπριακού που θα ενώνει το νησί. Το ποσό αυτό αναλύεται σε ετήσιες εξοικονομήσεις € 5,1 δισεκατομμυρίων και τη δημιουργία επιπρόσθετων ετήσιων εσόδων ύψους 12,3 δισεκατομμυρίων.

Όπως αναφέρει η έρευνα, τα ποσά αυτά αντιστοιχούν στο 3,5% του ετήσιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Τουρκίας.
Μπουρδολογίας το ανάγνωσμα...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Καστελόριζο: ένας λιλιπούτειος γίγαντας

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
Η Αγκυρα δείχνει με όλους τους τρόπους ότι δεν πτοείται από τις διπλωματικές διαμαρτυρίες και τις αναγγελίες περί «επιθετικής ειρηνικής στρατηγικής»(;) που εξαπολύει η Αθήνα.

ΟΠΩΣ είπε και ο Αχμέτ Νταβούτογλου στον Δ. Δρούτσα στην Αλμάτι όπου συναντήθηκαν πρόσφατα, η τουρκική κυβέρνηση υλοποιεί «παλαιότερους σχεδιασμούς της». Γι' αυτό και εξακολουθεί να οργώνει το βόρειο αλλά και το νότιο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο, με ωκεανογραφικά πλοία της που ψάχνουν για υδρογονάνθρακες, πλέοντας επίμονα στα διεθνή ύδατα, αλλά σε τμήματα της υφαλοκρηπίδας που εμφανώς ανήκουν στην Ελλάδα -αλλά και στην Κύπρο.

Η ΑΓΚΥΡΑ, γνωρίζοντας καλώς ότι η Αθήνα βρίσκεται σε γενική υποχώρηση και η Λευκωσία σε μια μέγκενη διεθνών πιέσεων για την όπως-όπως λύση του Κυπριακού μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010, επιχειρεί να ξεδιπλώσει το σχέδιό της από τα παλιά. Αυτό το σχέδιο δεν είναι άλλο από τη μονομερή «κατοχύρωση» μιας τεράστιας έκτασης στο νότιο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, που θα τη βαφτίσει «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» της Τουρκίας, με τεράστια συμφέροντα όχι μόνον στρατηγικά αλλά κυρίως οικονομικά, με την εκμετάλλευση όχι μόνον υδρογονανθράκων αλλά και της πλούσιας αλιείας.

ΑΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙ κανείς προσεκτικά τον χάρτη με τις συντεταγμένες που έδωσε πονηρά στη δημοσιότητα η Αγκυρα για τις κινήσεις του «Πίρι Ρέις» στην Αν. Μεσόγειο από τη Ρόδο μέχρι και την Κύπρο, έχει μια πρώτη ιδέα του τι σχεδιάζει η Αγκυρα:

ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ να «εξαφανίσει» από τον χάρτη με «το έτσι θέλω» το Καστελόριζο, αλλά και το μεγαλύτερο τμήμα των δυτικών παραλίων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ σταθερά (με κατάφωρη παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο πεισματικά δεν υπογράφει) ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα στο Καστελόριζο, επομένως ούτε και ΑΟΖ γύρω από το νησί. Κατ' αυτόν τον τρόπο η Αγκυρα νομίζει ότι θα εξαφανίσει το λιλιπούτειο μεν αλλά τρομερό εμπόδιο που έχει για να «κατοχυρώσει» μονομερώς μια τεράστια περιοχή στην Αν. Μεσόγειο ως δική της ΑΟΖ μέχρι του σημείου όπου αυτή θα συναντηθεί με την ΑΟΖ της Αιγύπτου. Καθ' όμοιο τρόπο, εφαρμόζοντας στην πράξη τη διχοτόμηση στην Κύπρο, θεωρεί «δικά της» τα μισά δυτικά παράλια της Κύπρου, αφήνοντας μια πολύ μικρή περιοχή ως ΑΟΖ για τη Λευκωσία.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ η Αγκυρα έχει πάρει «από κοντά» το Κάιρο μήπως και καταλήξουν διμερώς και εκτός Διεθνούς Δικαίου σε οριοθέτηση των δύο ΑΟΖ, αφήνοντας την Ελλάδα και την Κύπρο εκτός παιχνιδιού, αλλά κατ' ουσίαν με την αποκοπή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η ΑΘΗΝΑ στο πρόσφατο παρελθόν είχε αποτολμήσει κάποιες προκαταρκτικές επαφές με την Αίγυπτο, αλλά αρνήθηκε σταθερά να εξετάσει από κοινού με τη Λευκωσία την οριοθέτηση των ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου στην Αν. Μεσόγειο. «Για να μη δημιουργήσει η Τουρκία προβλήματα στο Καστελόριζο» ήταν τότε η αιτιολογία. Και η Τουρκία το δημιουργεί έτσι και αλλιώς.

Πηγή: www.enet.gr

Γιατί Παπανδρέου και Χριστόφιας πρέπει να μεταβούν στο Ισραήλ


Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Η ΕΛΛΑΔΑ και η Κύπρος βρίσκονται σε κρίσιμο πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό σταυροδρόμι. Η Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί οικονομικά και πολιτικά, εξαιτίας της ασωτίας δεκαετιών και κυρίως των τελευταίων χρόνων. Η Τουρκία, οι Σκοπιανοί, οι Αλβανοί, εκδηλώνουν επιθετικές ή αλυτρωτικές βλέψεις σε βάρος της. Ιδιαίτερα η Άγκυρα, παρά τις προσπάθειες της Αθήνας να τη διευκολύνει στην ενταξιακή της πορεία προς την Ε.Ε., επιτείνει τις επεκτατικές διεκδικήσεις της κατά της Ελλάδας.
Στρατιωτικά αποδυναμωμένη και οικονομικά εξαρτημένη, η Ελλάδα δεν είναι σήμερα σε θέση να αντιμετωπίσει μιαν αποθηριωμένη Τουρκία, που πυκτεύει σε όλα τα μέτωπα και διεκδικεί όχι μόνο θέση περιφερειακής αλλά μελλοντικής μεγάλης δύναμης.

Η Τουρκία επιχειρεί ν' αλλάξει τα δεδομένα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και να αναδειχθεί σε υπερασπιστή, προστάτη και εκφραστή του μουσουλμανικού και ισλαμικού κόσμου. Για τις ΗΠΑ, παρά τις κατά καιρούς κρίσεις, είναι σημαντικός στρατηγικός εταίρος, που ήδη αμφισβητεί τον άλλο ισχυρό πυλώνα στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ. Η τελευταία κρίση με τους ακτιβιστές για τη Γάζα, αξιοποιήθηκε ληστρικά από την Τουρκία για να αποδυναμώσει και να απονομιμοποιήσει το Ισραήλ και, παράλληλα, να διεκδικήσει ρόλο διαμορφωτή μιας νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Από την άλλη, η Κύπρος, κατεχόμενη και απειλούμενη από την Τουρκία, πελαγοδρομεί σε αδιέξοδες συνομιλίες και, σταδιακά, εξαιτίας και αφελών και ιδεολογικά αγκυλωμένων αντιλήψεων του Προέδρου Χριστόφια, σύρεται προς αποαναγνώριση και, αντίθετα, αναβάθμιση-αναγνώριση του ψευδοκράτους. Η Τουρκία το έχει ξεκαθαρίσει από το 1956 και πρόσφατα διά του Νταβούτογλου: «Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου (…). Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα (…)». Οι κίνδυνοι που επικρέμανται επί του Ελληνισμού είναι εθνικά θανατηφόροι. Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Λύκοι και ύαινες καραδοκούν να αρπάξουν ή και να κατασπαράξουν κι άλλα εθνικά εδάφη. Διακόσια σχεδόν χρόνια από την ανεξαρτησία της η Ελλάδα και πεντήντα χρόνια η Κύπρος, αντιμετωπίζουν τους φοβερότερους κινδύνους για την ακεραιότητα και την επιβίωσή τους.

Ο Μέγας Ναπολέων, μιλώντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, είπε τα περίφημα: «Έγινα καθολικός για να τερματίσω τον πόλεμο της Βανδέας. Έγινα μουσουλμάνος για να επιβληθώ στην Αίγυπτο. Έγινα παπικός για να κερδίσω τους ιερείς της Ιταλίας. Και αν κυβερνούσα λαό Εβραίων δεν θα δίσταζα να κτίσω πάλι το ναό του Σολομώντος». Οι Έλληνες δεν χρειάζεται να γίνουν… Εβραίοι αλλά να διδαχθούν από το παράδειγμα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Στο σημείο οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής αποδυνάμωσης, στο οποίο Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σήμερα, δεν έχουν πολλές επιλογές παρά μόνο μία και ισχυρή: Να προσεγγίσουν το Ισραήλ και να ενισχύσουν, να αναπτύξουν περαιτέρω και να ισχυροποιήσουν τους δεσμούς και τις σχέσεις τους σε όλους τους τομείς, ειδικά στην άμυνα και στη στρατιωτική συνεργασία όπως και σε άλλους τομείς. Πληροφορίες μας από διάφορες πηγές αναφέρουν ότι, μετά τη σοβαρότατη κρίση και την ανεπανόρθωτη ρήξη στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, η Αθήνα φαίνεται ότι άρχισε, επιτέλους, ανοίγματα προς την Ιερουσαλήμ.

Ορθά πράττουσα, η Ελλάδα φέρεται να εκμεταλλεύεται την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις και επενδύει σε ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ όπως και στον τομέα των πληροφοριών. Ο Παπανδρέου φαίνεται να επενδύει στην ταχύτερη ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ διά της σύναψης μιας στρατηγικής συμμαχίας, προφανώς για να αναζωογονήσει και να επαναφέρει την Ελλάδα στην αρχαία κοιτίδα της, ως δύναμη στην περιοχή της Αν. Μεσογείου. Είναι εμφανές ότι η σοβαρή οικονομική κρίση, που γονάτισε τη χώρα, ανάγκασε την Αθήνα να στραφεί προς την ενίσχυση των ήδη φιλικών σχέσεων με το Ισραήλ, ενώ ο Παπανδρέου, όπως υποστηρίζει ισραηλινή δεξαμενή σκέψης, με άμεσες προσβάσεις στην ισραηλινή κυβέρνηση, στράφηκε προς Εβραίους οικονομικούς τιτάνες για να διασώσει την ελληνική οικονομία. Από την άλλη, ασφαλείς πληροφορίες μας από τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι η ηγεσία του ελληνοαμερικανικού λόμπι, μετά την κρίση με τους ακτιβιστές στη Γάζα και την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, είχε πυκνότερες επαφές με την ηγεσία του εβραϊκού λόμπι (Jewish Committee).


«Πρόκειται για ιστορική ευκαιρία για τους Έλληνες», μας είπε ανώτατος αξιωματούχος του ελληνοαμερικανικού λόμπι. «Οι ΗΠΑ διερωτώνται αν πράγματι η Τουρκία είναι ακόμα ένας φερέγγυος ή ένας αναξιόπιστος σύμμαχος. Εμείς πιστεύουμε ότι τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να αναπτύξουμε και να
ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο τις σχέσεις μας με το Ισραήλ». Είναι ήδη γνωστό ότι το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ διέκοψε πλήρως σχέσεις και βοήθεια που παρείχε στους Τούρκους. Σε αντιδιαστολή, στράφηκε προς τους Έλληνες, επειδή οι Ισραηλινοί θεωρούν την Ελλάδα και την Κύπρο ως τις μοναδικές δημοκρατικές και ελεύθερες χώρες σε μια Μέση Ανατολή που υφίσταται τη μουσουλμανική και ισλαμική πλημμυρίδα. Οι ίδιες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι τον Αύγουστο, στο συνέδριο των Αποδήμων, θα παραστεί και ο πρόεδρος του εβραϊκού λόμπι, Ντέιβιντ Χάρρις.

Ύψιστοι λόγοι ασφάλειας, στρατιωτικοί, οικονομικοί, πολιτικοί και εθνικής και βιολογικής επιβίωσης του Ελληνισμού έναντι του αδίστακτα επιτιθέμενου τουρκισμού επιβάλλουν όπως τάχιστα, ο Γ. Παπανδρέου και ο Δ. Χριστόφιας μεταβούν στην Ιερουσαλήμ. Να συνομολογήσουν στρατηγικές συμφωνίες και συνεργασία σε όλους τους τομείς. Είναι μία και μοναδική ευκαιρία, όπου τα συμφέροντα και οι ανησυχίες του Ισραήλ, για τη δική του ασφάλεια και επιβίωση, ταυτίζονται με εκείνα της Ελλάδας και της Κύπρου. Παπανδρέου και Χριστόφιας καλούνται ν’ αδράξουν και να αξιοποιήσουν… χτες, αυτήν τη μοναδική και ιστορική ευκαιρία.
Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ 

Στράτφορ: «Χωρίς τον έλεγχο του Αιγαίου, απλά δεν υπάρχει Ελλάδα»


 Της Κύρας Αδάμ

Την απλή και κοινότοπη αυτή διαπίστωση, που από καιρό σε καιρό πρέπει να υπενθυμίζεται, την κάνει το συντηρητικό, αλλά πάντα καλά ενημερωμένο και ακριβές στα στοιχεία του αμερικανικό Ινστιτούτο Στράτφορ, στην πρόσφατη - όχι αισιόδοξη, ούτε και κολακευτική - ανάλυσή του για την κατάσταση στην Ελλάδα.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ διαπίστωση επανέφερε στο προσκήνιο και η πρόσφατη προκλητική ενέργεια της Αγκυρας να στείλει το ερευνητικό πλοίο «Τσεσμέ» στο Βόρειο Αιγαίο, στα διεθνή ύδατα, αλλά μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, αλλά με συνοδευτική ανακοίνωση ότι οι δύο χώρες δεν έχουν υφαλοκρηπίδα πέραν των χωρικών υδάτων από τις ηπειρωτικές ακτές.
ΕΤΣΙ επανέρχεται στο προσκήνιο το εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, με την ελληνική κυβέρνηση να το θεωρεί «εύκολο» και να «πιέζει» την Αγκυρα για την επίλυσή του.
ΓΙΑ ΤΗΝ επίλυση του θέματος, «ο γιαλός είναι στραβός» εξ αρχής.
Η ΑΓΚΥΡΑ, πονηρή ούσα, υποστηρίζει ευθύς εξ αρχής ότι η οριοθέτηση πρέπει να γίνει με «γεωλογικά κριτήρια» και όχι νομικά, που στηρίζονται στο Δίκαιο της Θάλασσας το οποίο η Αγκυρα πεισματικά, αλλά για ευνόητους λόγους, αρνείται να υπογράψει. Σύμφωνα με τον γεωλογικό ορισμό, η υφαλοκρηπίδα ορίζεται ως ο βυθός της θάλασσας και το υπέδαφος των περιοχών που αρχίζουν από τις ακτές και τελειώνουν στο σημείο όπου το βάθος της θάλασσας είναι 200 μ.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο δεν αποδέχεται η Τουρκία, ορίζει ως υφαλοκρηπίδα το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των περιοχών που αρχίζουν από τα εξωτερικά όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης (που μπορεί να φτάσει και τα 12 ν.μ.) και φτάνουν σε βάθος 200 μ. ή μέχρι του σημείου όπου μπορεί να γίνει εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων φυσικών πόρων.
Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ είναι εμφανής, και άλλο τόσο βέβαιη είναι η εκτίμηση ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να δώσει νομική μάχη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ξέρει ότι με βάση το Διεθνές Δίκαιο δεν υπάρχει τουρκική υφαλοκρηπίδα δυτικά των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου. Γι' αυτό ακριβώς, με «όπλο» της τον γεωλογικό ορισμό, προχωρά από το 1973 σε «τετελεσμένα», υποστηρίζοντας ότι η υφαλοκρηπίδα της φτάνει στο μέσο του Αιγαίου και ότι τα νησιά δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα.
ΕΜΦΑΝΗΣ και σταθερός στόχος της Αγκυρας δεν είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αλλά η διανομή της και επομένως η συνεκμετάλλευσή της.
ΑΥΤΟ ακριβώς υπενθύμισε η Αγκυρα με το «Τσεσμέ» και αυτό ακριβώς είναι το σημείο μεγίστης προσοχής για την ελληνική κυβέρνηση. Στο όνομα υποτιθέμενων οικονομικών ωφελημάτων από υποτιθέμενες εκμεταλλεύσεις υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, η Αθήνα οφείλει να είναι πολύ συγκρατημένη. Και κυρίως πονηρεμένη... 

Πηγή: http://www.enet.gr/