Το Χρονικό της Άλωσης
















Το Χρονικο της Αλωσης

Κάντε "κλικ" για να ακούσετε τη ραδιοφωνική εκπομπή του "ΣΚΑΙ" για την άλωση της πόλης.


Οι στιγμές της άλωσης

- Γιατί πουλι 'μ δεν κελαηδείς
πως κελαηδούσες πρώτα ;
- Για πώς μπορώ να κελαηδώ ;
Με κόψαν τα φτερούδια μου.
με πήραν τη λαλιά μου
Μας πήρανε μπρ' αμάν την Πόλη μας
Μας πήρανε την Πόλη μας και την Αγιά-Σοφιά μας
Κλαίγει πικράν η Παναγιά..."
(θρήνος για την Άλωση)

Συμπληρώθηκαν 555 χρόνια από την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ας πάμε να θυμηθούμε τις ώρες της άλωσης της Πόλης, όπως ξαναζωντανεύουν, ανάμεσα στην ιστορία και στους θρύλους, στην εξαιρετική περιγραφή του αυστριακού
συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ...

Το πρωινό εκείνο της 29ης Μαΐου του 1453 το αποκάλεσαν «μοιραίο». Μετά από 1.129 περίπου χρόνια η αυτοκρατορία που γεννήθηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου το 324 μ.Χ., έσβησε ανίσχυρη και παρηκμασμένη επί Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου.

Το αν βέβαια υπήρξε μοιραία η πτώση ή νομοτελειακή είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε πολλούς μελετητές. Ωστόσο το σίγουρο είναι ότι τόσο πολύ συντάραξε τον κόσμο το γεγονός αυτό, ώστε δύσκολα συμβιβάστηκε με την ιδέα του. Γι’ αυτό κατέφυγε στους μύθους για τον Κωνσταντίνο που μαρμαρώθηκε και περιμένει να ζωντανέψει ξανά στην απελευθέρωση της Πόλης, για τη Θεία Λειτουργία που έμεινε στη μέση, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Αγια – Σοφιά, για τα χρυσόψαρα που ζωντάνεψαν την ώρα που ψήνονταν στο τηγάνι, για την Αγία Τράπεζα που βρίσκεται στα νερά του Βοσπόρου και ένα σωρό άλλα…Οι θρύλοι συντηρούσαν την ελπίδα.

Αυτοί οι θρύλοι περιπλεγμένοι με την ιστορία ζωντανεύουν ξανά με τρόπο ιδιαίτερο στο έργο του αυστριακού συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ(1881-1942). Ένα απόσπασμα από την περιγραφή της άλωσης, όπως το έχει περιλάβει στο βιβλίο του «Οι μεγάλες ώρες της ανθρωπότητας», παραθέτουμε στη συνέχεια, για να ανασύρουμε μνήμες, επ’ ευκαιρία της σημερινής ημέρας…

«…Στη μία μετά τα μεσάνυχτα, ο σουλτάνος δίνει το σύνθημα της επίθεσης. Υψώνουν μια γιγάντια σημαία και κραυγάζοντας «Αλλάχ, Αλλάχ, ιλ Αλλάχ» εκατό άνδρες οπλισμένοι, ορμούν προς τα τείχη του Βυζαντίου με σκάλες, σκοινιά και αρπάγες. Χτυπούν τα ταμπούρλα, στριγκλίζουν οι σάλπιγγες, χαλούν τον κόσμο τα κύμβαλα και οι πίπιζες, τα ουρλιαχτά των ανδρών και ο κρότος των κανονιών. Όλα αυτά ξεσπάνε σα θύελλα μανιασμένη.

Οι πρώτες δυνάμεις που ορμούν στα τείχη, αποκρούονται με τρομερές απώλειες. Είναι οι «μπάσι – μπουζούκοι» στρατιώτες άπειροι, που τα μισόγυμνα κορμιά τους παίζουν κατά κάποιο τρόπο το ρόλο βουλώματος στο σχέδιο επίθεσης του σουλτάνου. Η αποστολή τους συνίσταται στο να κουράσουν και να εξασθενίσουν το εχθρό προτού να κάνουν την αποφασιστική εξόρμησή τους τα εκλεκτά στρατεύματα. Οι άνθρωποι αυτοί, που τους έχουν προηγούμενα φανατίσει, τρέχουν με σκάλες, σκαρφαλώνουν στις επάλξεις, τους γκρεμίζουν, ξανασκαρφαλώνουν ακούραστα γιατί δεν υπάρχει γι’ αυτούς πεδίο υποχώρησης. Πίσω από αυτό το ανθρώπινο κοπάδι που δεν αξίζει τίποτα και είναι προορισμένο να θυσιαστεί, στέκεται ο τακτικός στρατός που τους σπρώχνει ακατάπαυστα στο βέβαιο, σχεδόν θάνατο.

Οι αμυνόμενοι, βρίσκονται πάντοτε σε πλεονεκτική θέση, τα βέλη και οι πέτρες δε μπορούν να κάνουν τίποτα στα θωρακισμένα τους πλευρά. Αλλα τους παραμονεύει ένας τρομερός κίνδυνος : 1Η κούραση. Και πάνω σ' αυτό ακριβώς υπολογίζει και ο Μωάμεθ. Πολεμώντας με τις βαρείες πανοπλίες τους στρατεύματα ελαφρά πού τους πιέζουν αδιάκοπα, τρέχοντας ακατάπαυστα απ' το ένα σημείο της επίθεσης στο άλλο, εξαντλούν μεγάλο μέρος της δύναμής τους σ’ αυτόν το λυσσαλέο αγώνα. Κιόταν ύστερα από δυο ώρες – αρχίζει κι όλας να χαράζει – έρχεται το δεύτερο κύμα εφόδου, οι Ανατολίτες, ο αγώνας γίνεται ακόμα δυσκολότερος.

Αυτοί, είναι στρατεύματα πειθαρχημένα, καλοεκπαιδευμένα και ντυμένοι ομοιόμορφα με προστατευτικές πανοπλίες. Είναι επίσης πολύ περισσότεροι αριθμητικά και τελείως ξεκούραστοι. Παρ' όλα αυτά οι πολιορκούμενοι τους απέκρουσαν κι' αυτούς και ο σουλτάνος αναγκάστηκε να χρησιμοποίηση και την εφεδρεία του, τους Γενίτσαρους, που ήταν το ανθός του Οθωμανικού στρατού. Αναλαμβάνει αυτοπροσώπως τη διοίκηση αυτών των δώδεκα χιλιάδων νεαρών και. διαλεγμένων στρατιωτών που είναι ο καλύτερος στρατός πού γνώρισε ή Ευρώπη. Ορμούν με μια κραυγή κατά του εξαντλημένου αντιπάλου.

Είναι καιρός πια να χτυπήσουν οι καμπάνες της πάλης καλώντας στα τείχη κάθε άνθρωπο πού μπορεί να προσφέρει κάτι. Οι ναύτες, παρατάνε τα καράβια τους για να ενισχύσουν τον αριθμό των αμυνομένων, γιατί σε λίγο θ' αρχίσει ή τελική μάχη.

Κατά κακή τύχη των Βυζαντινών, μια πέτρα βρίσκει, τον αρχηγό των Γενοβέζων, το γενναίο κοντοτιέρο Τζουστινιάνι, που τον παίρνουν πληγωμένο βαριά. Η απουσία του αποθαρρύνει για μια στιγμή τους αμυνόμενους.

Αλλα τώρα, τρέχει και ο ίδιος ο αυτοκράτορας στα τείχη και κατορθώνουν να ανατρέψουν ακόμα μια φορά τις σκάλες : Ή λύσσα των αμυνομένων είναι ισοδύναμη με τη λύσσα των πολιορκητών και για μια στιγμή ή πόλη φαίνεται πώς σώθηκε. Απ' την απόγνωση της, άντλησε δύναμη κι' απόκρουσε την πιο αγρία έφοδο. Αλλα τότε, ένα τραγικό ατύχημα, ένα απ' τα μυστηριώδη εκείνα γεγονότα πού αναπηδούν στις ανεξιχνίαστες βουλές της ιστορίας, κρίνει ξαφνικά την τύχη του Βυζαντίου.

Έχει γίνει κάτι απίστευτο. Πολλοί τούρκοι μπήκαν μέσα στο πρώτο τείχος από ένα ρήγμα πού άνοιξαν σε ένα σημείο εφόδου. Δεν τολμούν να σκαρφαλώσουν στο δεύτερο τείχος. Αλλα, καθώς τριγύριζαν με περιέργεια στον ενδιάμεσο χώρο πού χωρίζει τα δυο τείχη, ανακάλυψαν ότι μια μικρή πορτούλα, η Κερκόπορτα, όπως την έλεγαν , έμενε ανοιχτή. Ήτανε μια μικρή είσοδος για να μπαίνουν μέσα στον καιρό της ειρήνης οι περαστικοί, όταν οι μεγάλες πύλες είχανε κλείσει . Καθώς φαίνεται, επειδή δεν είχε καμία στρατηγική σημασία, ξέχασαν την ύπαρξη της την τελευταία αυτή νύχτα, μέσα στη γενική ταραχή.

Οι τούρκοι τα έχασαν βρίσκοντας ένα τόσο εύκολο πέρασμα καταμεσής στο απροσπέλαστο τείχος και στην αρχή νόμισαν πώς είναι παγίδα και όχι αμέλεια. Πραγματικά, τους φαίνεται απίστευτο να μένει εδώ ορθάνοιχτη ήσυχα - ήσυχα μια πόρτα, τη στιγμή πού γύρω απ' τις πόρτες, μπροστά στο παραμικρό ρήγμα και στον τελευταίο εξώστη του τείχους, μαζεύονταν εκατοντάδες άνδρες, ρίχνοντας βροχή πάνω στους επιτιθέμενους ακόντια καί βρασμένο λάδι.

Για κάθε ενδεχόμενο, ζητούν αμέσως ενισχύσεις. Ένα τάγμα ξεχύνεται έτσι στους δρόμους της πόλης και ρίχνεται ξαφνικά στα νώτα των ανυποψίαστων υπερασπιστών. Οι έλληνες στρατιώτες, βλέποντας τους τούρκους , μπήγουν τη μοιραία κραυγή: «Πάρθηκε η Πόλη!». «Πάρθηκε η πόλη», κραυγάζουν και οι Τούρκοι, ακόμα δυνατότερα.

Στους πολέμους, ή ψεύτικη είδηση προκαλεί πάντοτε μεγαλύτερες καταστροφές απ΄ τα κανόνια. Καί το νέο τούτο έσπασε κάθε αντίσταση. Οι μισθοφόροι, νομίζοντας πώς προδόθηκαν, εγκαταλείπουν τις θέσεις τους για να; καταφύγουν στο λιμάνι και στα καράβια, όσο είναι καιρός ακόμα. Μάταια ο Κωνσταντίνος, μαζί με μερικούς πιστούς του, ορμάει κατά πάνω στους εισβολείς : Σκοτώνεται σαν άγνωστος, μέσα στη γενική αναστάτωση. Και μόνο την άλλη μέρα θα αναγνωρίσουν το πτώμα του, ανάμεσα σ' ένα σωρό άλλα, απ' τα κόκκινα σανδάλια του, πού ήτανε στολισμένα με χρυσό αητό, καί θα καταλάβουν έτσι ότι ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας έπεσε ένδοξα, σα Ρωμαίος, μαζί με την αυτοκρατορία του. Η Κερκόπορτα, ένα σπυράκι σκόνης, καθάρισε την ιστορία του κόσμου.

Η ιστορία παίζει συχνά με τους αριθμού. Η λεηλασία του Βυζαντίου, έγινε 1000 ακριβώς χρόνια μετά τη μνημειώδη κατάληψη της Ρώμης από τους Βανδάλους. Μόλις νίκησε ο Μωάμεθ, κράτησε το φοβερό όρκο του. Μετά τη σφαγή, αφήνει στη διάκριση των πολεμιστών του τα πάντα: Σπίτια, εκκλησίες, μοναστήρια καί παλάτια, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Χιλιάδες στρατιώτες τρέχουν σα δαίμονες μέσα στους δρόμους, προσπαθώντας να ξεπεράσει ο ένας τον άλλο. Ή πρώτη έφοδος έγινε στις εκκλησίες που ήτανε γεμάτες διαμαντικά καί χρυσά σκεύη. Όταν μπαίνουν μέσα σ' ένα σπίτι, κρεμάνε το λάβαρο τους στην πόρτα του, για να ειδοποιηθούν οι άλλοι ότι ή λεία του σπιτιού αυτού είναι δική τους. Εκεί μέσα, δε βρίσκουν μόνο στολίδια, υφάσματα καί κάθε είδους κινητά πλούτη. Βρίσκουν επίσης και γυναίκες που θα πουληθούν στα σαράγια, άντρες και παιδιά πού θα πάνε στα σκλαβοπάζαρα.

Με το καμτσίκι, βγάζουν έξω απ' τις εκκλησιές κοπάδια - κοπάδια τους δυστυχισμένους πού κατέφυγαν εκεί μέσα, σφάζουν τους γέρους — πλάσματα περιττά και στόματα άχρηστα — καί περνούν τους νέους δεμένους σαν κτήνη. Συγχρόνως, καταστρέφουν τα πάντα με λύσσα και ηλιθιότητα. Όλα τα πολύτιμα κειμήλια και τα έργα τέχνης, πού περισώθηκαν απ" τη λεηλασία των σταυροφόρων, εξ ίσου, ίσως,- τρομερή, σπάζονται τώρα, γκρεμίζονται, γίνονται κομμάτια απ' αυτούς τους παράφρονες. Καταστρέφουν πολύτιμους πίνακες, γκρεμίζουν με σφυριά τα θαυμαστότερα αγάλματα, σκίζουν ή βρωμίζουν τα βιβλία πού θα κληροδοτούσαν στο μέλλον τη σοφία των αιώνων, τον αθάνατο θησαυρό της ελληνικής σκέψης και ποίησης.

Ή ανθρωπότητα δε θα μπόρεση να εκτίμηση ποτέ σε όλη του την έκταση το κακό πού μπήκε απ' την Κερκόπορτα εκείνη τη μοιραία ώρα, ούτε και το τι έχασε ο κόσμος του πνεύματος με την κατάληψη της Ρώμης, της "Αλεξάνδρειας και του Βυζαντίου.

Ό Μωάμεθ, μόνο το απόγευμα μπήκε στην πόλη, όταν τέλειωσε πια ή σφαγή. Περήφανος και σοβαρός, περνάει καβάλα στο υπέροχο άλογο του μπροστά απ' τις άγριες σκηνές της λεηλασίας, χωρίς να γυρίσει καθόλου το κεφάλι του, παραμένοντας πιστός στην υπόσχεση του να μη διακόψει το τρομερό έργο των στρατιωτών του, πού του χάρισαν τη νίκη.

Ή πρώτη του πράξη είναι ανιδιοτελής, γιατί τώρα, εκπληρώθηκαν οι πόθοι του: Πορεύεται προς την Αγια- Σοφιά, προς την αστραφτερή καρδιά του Βυζαντίου. Πενήντα μέρες και περισσότερο, Έβλεπε απ' τη σκηνή του με λαχτάρα, να λάμπει ο σταυρός πάνω στον τρούλο αυτής της εκκλησίας πού θα πέραση τώρα τις πύλες της νικητής. Αλλα συγκρατεί ακόμα μια φορά την ανυπομονησία του: θέλει να ευχαρίστηση πρώτα τον Αλλάχ, πριν του αφιέρωση οριστικά αυτή την εκκλησία. Κατεβαίνει απ' το άλογο του καί γονατίζει ταπεινά στο έδαφος για να προσευχηθεί. Ύστερα, παίρνει μια χούφτα χώμα καί το ρίχνει στο κεφάλι του για να θυμηθεί πώς είναι κι' αυτός θνητός και πως δεν πρέπει να υπερηφανεύεται για το θρίαμβο του. Μόνο αφού έδειξε έτσι στο θεό την ταπεινοφροσύνη του ανασήκωσε το κορμί του. Καί ο πρώτος υπηρέτης του Αλλάχ, μπαίνει στη μητρόπολη του Ιουστινιανού, στον ιερό ναό της Σοφίας του Θεού.

Ό Μωάμεθ, κοιτάζει με συγκινημένη περιέργεια το υπέροχο αυτό οικοδόμημα, με τους ψηλούς θόλους με τα αστραφτερά μάρμαρα καί μωσαϊκά, με τις λεπτές κολώνες που φαίνονται σα να ξεπηδάνε στο φως απ' το σκοτάδι. Νιώθει πώς δεν ανήκει σ' αυτόν τούτο το υπέροχο παλάτι της προσευχής, αλλά στο θεό. Καλεί αμέσως έναν ιμάμη που ανεβαίνει στον άμβωνα και κηρύσσει τη μουσουλμανική πίστη, ενώ ο ίδιος, με το πρόσωπο γυρισμένο κατά τη Μέκκα, απευθύνει στον Αλλάχ, τον κυρίαρχο του κόσμου, την πρώτη προσευχή που ειπώθηκε γι' αυτόν μέσα σ' αύτη τη χριστιανική εκκλησία.

Την άλλη μέρα, οι εργάτες διατάχθηκαν να εξαφανίσουν όλα τα σύμβολα της χριστιανικής πίστης. Καταστρέφουν το ιερό, σοβατίζουν τις θρησκευτικές παραστάσεις που είχανε γίνει με μωσαϊκά, και ο σταυρός πού δέσποζε στην Αγια-Σοφιά, κι άπλωνε χίλια χρόνια τα μπράτσα του για να αγκαλιάσει τον πανανθρώπινο πόνο, γκρεμίζεται με πάταγο.

Ό κρότος πού έκανε πέφτοντας, αντηχεί σε όλη την εκκλησία και πολύ μακρύτερα ακόμα. Με την πτώση του ανατριχιάζει ολόκληρη ή Δύση. Η είδηση αυτή, βρίσκει τρομερή απήχηση στη Ρώμη, στη Γένοβα, στη Βενετία κι εξαπλώνεται σαν απειλητικό μπουμπουνητό πάνω απ’ τη Γαλλία και τη Γερμανία. Η Ευρώπη, βλέπει τρέμοντας πώς με την ενοχή αδιαφορία της, εισέβαλε στο έδαφος της μια δύναμη καταστροφική, μια δύναμη που θα παράλυση την ισχύ της για πολλούς αιώνες.
Αλλα στην ιστορία, όπως και στη ζωή των ανθρώπων, ή λύπη δεν επανορθώνει την απώλεια μιας στιγμής και χίλια χρόνια, δε μπορούν να εξαγοράσουν μια ώρα αμέλειας….»


Ο Κωνσταντίνος Πα­λαιολόγος έπεσε μαχόμενος ηρω­ικά σαν απλός στρατιώτης. Προηγουμένως είχε απορρίψει πρόταση του Μωάμεθ να πα­ραδώσει την Πόλη με μια περίφημη φράση: «Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».

Εάλω η Πόλις


"Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ"
Σήμερα συμπληρώνονται 555 χρόνια από την άλωση της Πόλης.
Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Ένα σημαντικό γεγονός το οποίο πλήγωσε την ιστορική μας μνήμη σε τέτοιο βαθμό που λέγεται ότι από τότε η Τρίτη θεωρείται αποφράδα ημέρα.

28 Μαΐου,

Κατόπιν δίμηνης πολιορκίας
ο Μωάμεθ ανακοινώνει τη μεγάλη επίθεση. Υπόσχεται ανταμοιβές στους στρατιώτες ακολουθούν αλλεπάλληλοι κανονιοβολισμοί.

29 Μαΐου
Αρχίζει η μεγάλη επίθεση στις τρεις τη νύχτα η οποία έγινε σε τρία κύματα με κύριο στόχο την Πύλη του Ρωμανού.Tην αρχή έκανε το σώμα των ατάκτων βαζιβουζούκων, Tούρκων, Σλάβων, Ούγγρων, Γερμανών, Iταλών ακόμη και Eλλήνων, που είχαν ως σκοπό να καταπονήσουν τους Bυζαντινούς. Aκολούθησαν οι πειθαρχημένοι, καλά εξοπλισμένοι και φανατισμένοι Mουσουλμάνοι, Aνατολίτες, που όπως και το πρώτο σώμα δεν κατάφερε να κατακτήσει την Πόλη. Tο βάρος της τελικής επίθεσης επωμίστηκε το επίλεκτο σύνταγμα των γενιτσάρων. Ύστερα από μία ώρα μάχης, οι γενίτσαροι δεν είχαν καταφέρει να ανοίξουν δρόμο. Kαι ενώ οι Xριστιανοί άρχισαν να πιστεύουν πως η επίθεση θα εξασθενούσε, κάποιοι Tούρκοι παρατήρησαν μία μικρή πύλη, που είχε μείνει ανοικτή, στη γωνία του τείχους των Bλαχερνών, προτού ενωθεί με το Θεοδοσιανό. Πριν οι υπερασπιστές προλάβουν να αντιμετωπίσουν τους πρώτους εισβολείς, ο τραυματισμός του αρχηγού των Γενουατών, Ιουστινιάνι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αρνητική ψυχολογική κατάσταση των Bυζαντινών. Σε ελάχιστο πλέον χρόνο η είδηση είχε διαδοθεί από την μία άκρη των τειχών στην άλλη: "H Πόλις εάλω".

Κοντά στην Πύλη του Ρωμανού ο Κωνσταντίνος Πα­λαιολόγος έπεσε μαχόμενος ηρω­ικά σαν απλός στρατιώτης. Προηγουμένως είχε απορρίψει πρόταση του Μωάμεθ να πα­ραδώσει την Πόλη με μια περίφημη φράση: "Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".

Αμέσως μετά την άλωση ακολουθούν λεηλασίες και αγριότητες από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Οι Τούρκοι το χαβά τους με τις προκλησεις... Ο Γράψας στην Άγκυρα και το "Πίρι Ρέις" στην Ανατολική Μεσόγειο.














Προκλήσεων συνέχεια από την Τουρκία

Το ταξίδι του ΑΓΕΕΘΑ είχε προκαλέσει την αντίδραση της Αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε την αναβολή της επίσκεψης, σημειώνοντας ιδιαίτερα τις πρόσφατες παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, αλλά και την απόφαση για εξαίρεση του Αη Στράτη από ΝΑΤΟϊκή άσκηση. (βέβαια ο Γράψας βρίσκετε ήδη στην Τουρκία και σήμερα συναντάτε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη).

Η επίσκεψη του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Δημήτρη Γράψα στην Τουρκία συνοδεύτηκε, ως ήταν αναμενόμενο, με παρατράγουδα. Οι Τούρκοι στις 25/5/2008, ημέρα άφιξης του αρχηγού στη γείτονα έβγαλαν το σκάφος «Κότσα Πίρι Ρέις» (σεισμογραφικό), στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Κασελόριζου, οι κινήσεις αυτές ως γνωστό έχουν να κάνουν με τις ευρύτερες επιδιώξεις της Άγκυρας και με βάση τη θέση της ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα...
Το στίγμα των προθέσεών τους το είχαν δώσει οι Τούρκοι πολύ πριν τη συνάντηση του Γράψα με τον Τούρκο ομόλογό του, Μπουγιουκανίτ, όταν –με τις αμερικανικές ευλογίες- κατάφεραν να μπλοκάρουν ΝΑΤΟϊκή άσκηση στον Αη Στράτη.

Στις 22/5/2008 δύο τουρκικά μαχητικά πέταξαν πάνω από το Φαρμακονήσι, τη στιγμή που, λίγο νοτιότερα, στην Κάρπαθο, παρουσία μάλιστα του κ. Γράψα γινόταν το ετήσιο μνημόσυνο για τον χαμό του σμηναγού Ηλιάκη, ο οποίος είχε καταρριφθεί από τουρκικό F-16.
Αλλά εμείς το …χαβά μας. Επιμένουμε να εκλιπαρούμε ομαλότητα και αποκατάσταση των σχέσεων.
Μία ακόμη πρόκληση των Τούρκων (που βρίσκει ξανά τα αντανακλαστικά μας μειωμένα) αποτελεί το γεγονός ότι το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας επέλεξε την ημέρα της επίσημης επίσκεψης του Έλληνα αρχηγού ΓΕΕΘΑ αντί της 23ης Μαΐου όπως κάθε χρόνο για να καταδικάζει τον εορτασμό της Γενοκτονίας των Ποντίων στις 19 Μαΐου, με βάση τον νόμο που υιοθέτησε το ελληνικό Κοινοβούλιο στις 24 Φεβρουαρίου 1994.
Στην προκλητική ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ αναφέρεται ότι τέτοιες ενέργειες δεν ευνοούν τις σχέσεις καλής γειτονίας και απειλούν τα κέρδη του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών μετά το 1999,
ενώ επισημαίνεται ότι στρέφονται εναντίον της χώρας αλλά και του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.
Δηλαδή για ακόμη μία φορά "φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης" κι εμείς περιμένουμε τη βελτίωση των σχέσεων και τη συμμόρφωση της Τουρκίας... Τρέφουμε φυσικά αυταπάτες...

Εδώ θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε την ενόχληση του στρατηγού Γράψα - ο οποίος δεν φαίνεται να πραγματοποιεί την επίσκεψη αυτή με την καλύτερη διάθεση - από τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου τα οποία προσδίδουν στην επίσκεψη του Έλληνα ΑΓΕΕΘΑ χαρακτήρα συνομιλιών εξωτερικής πολιτικής με τη φιλοδοξία να τεθεί στις συνομιλίες των αρχηγών ατζέντα με περιεχόμενο τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα του Αιγαίου, την υφαλοκρηπίδα, τα όρια του FIR Αθηνών και το καθεστώς των νησίδων. Τα οποία από επιτελείς του Πενταγώνου δεν χαρακτηρίζονται τυχαία αλλά εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Τελικά όταν οι Τούρκοι επιμένουν στους λεονταρισμούς και τις προκλήσεις, είναι προτιμότερο να μην πραγματοποιούνται τέτοιες επισκέψεις.
Και φυσικά ούτε να εκθειάζουν Έλληνες πολιτικοί και στρατιωτικοί το ...«μεγαλείο» του Κεμάλ, όπως έκανε ο κ. Γράψας. Ένα απλό στεφάνι για τυπικούς λόγους αρκούσε, αν τελικά έπρεπε να πάει στην Άγκυρα.

Ψηλά η σημαία.


Να και η σημαία. Επιτέλους το δημόσιο κτίριο απέκτησε σημαία.
Τη φωτογραφία την άντλησα από blog φίλου: http://tomadakis.blogspot.com/2008/05/blog-post_2935.html

Τονίζει λοιπόν ο φίλος bloger:
[Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που με αναρτήσεις στα ιστιολόγιά τους, διέδωσαν το θέμα και του έδωσαν διαστάσεις. Εύχομαι η μη ανάρτηση σημαίας, να ήταν απλά παράληψη.. Χαίρομαι που πλέον και το Δημαρχείο Λαβάρων, όπως όλα τα δημόσια κτήρια της χώρας, έχει Ελληνική Σημαία.

Παράλληλα θέλω να ευχαριστήσω και το φίλο που έστειλε στοιχεία και φωτογραφίες.
Δεν είμαστε υπερεθνικιστές, ούτε σημαιολάγνοι. Έλληνες είμαστε που μένουμε συνειδητά στη Θράκη και μάλιστα στο Βόρειο Τμήμα του Έβρου].

- Χ.Α. Ακόμη μία φορά να πω μπράβο στους ιθύνοντες που επανατοποθέτησαν τη σημαία- έστω και με τέτοια καθυστέρηση- και ας ελπίσουμε να μην ξαναφυσήξει ο αέρας και την πάρει μακρυά.
Κι ένα μεγαλύτερο μπράβο και ευχαριστώ σε όσους ανέδειξαν το θέμα με αποτέλεσμα να ξανατοποθετηθεί η Ελληνική σημαία στη θέση της.

Επιτέλους... η σημαία μας στη θέση της!














Ας επανέλθουμε για λίγο στον "μικρόκοσμό μας", στον Έβρο...

Έμαθα λοιπόν ότι το δημαρχείο του δήμου Ορφέα απέκτησε επιτέλους Ελληνική σημαία. Επίσης πληροφορίες που αναφέρουν ότι ο Καλατράβα (εκείνος ο γνωστός αρχιτέκτονας) θα κατασκεύαζε το κοντάρι ώστε να μην πέσει ποτέ είναι ανακριβείς.

Να θεωρήσω ότι η μη ανάρτηση της σημαίας στο δημόσιο κτίριο ήταν παράληψη και να εκφράσω την ικανοποίησή μου ως Έλληνας πολίτης και ακρίτας που ξαναμπήκε στη θέση της.
Μπράβο στους ιθύνοντες που την επανατοποθέτησαν- έστω και με τέτοια καθυστέρηση- και ας ελπίσουμε να μην ξαναφυσήξει ο αέρας και την πάρει μακρυά.



Σοβαρά τώρα.
Η σημαία μας που συμβολίζει τόσα πολλά για το έθνος μας δεν παραμελείται και δεν υποστέλλεται ποτέ και για τίποτα, ούτε φυσικά υπάρχουν δικαιολογίες και μάλιστα φτηνές για την απουσία της ειδικά από δημόσια κτίρια. Και ας μην ξεχνάνε κάποιοι ότι το εθνικό μας σύμβολο που έχει "βαφτεί με αίμα" αιώνες τώρα, είναι αυτό που μας ενώνει όλους τους Έλληνες του κόσμου, μας διδάσκει το παρελθόν μας και μας οδηγεί στο μέλλον. Ως εκ τούτου λοιπόν οφείλουμε να το έχουμε πάντα ψηλά.
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις πονηρές δικαιολογίες και τα παιχνίδια με τα εθνικά μας σύμβολα (σαν να παίζουν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία). Εξάλλου όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας και από το μετερίζι του ο καθένας δώσαμε όρκο να υπηρετούμε την πατρίδα μας και να τιμούμε τα σύμβολά της - [
...Να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας.
Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών...]. Αυτό το θυμόσαστε κύριοι;

Σκηνικό έντασης στήνουν οι τούρκοι στο Αιγαίο.
















Αύριο πραγματοποιείται η επίσκεψη του Έλληνα Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Δ. Γράψα στην Τουρκία. Βέβαια οι προκλήσεις των "κουμπάρων μας" Τούρκων στο Αιγαίο συνεχίζονται ακάθεκτες προσπαθώντας να στήσουν σκηνικό έντασης με απώτερο στόχο την "υπερθέρμανση"...

Χθες στις 11.20' π.μ. ζεύγος τουρκικών μαχητικών F-16 πραγματοποίησαν παραβίαση του Ελληνικού FIR και εισβάλλοντας στον εθνικό εναέριο χώρο κοντά στη Λέρο.
Η επιθετική ενέργεια των Τουρκικών αεροσκαφών ολοκληρώθηκε 8' αργότερα μόλις έφτασαν στην περιοχή τα Ελληνικά αεροσκάφη που σηκώθηκαν για να τα αναγνωρίσουν/αναχαιτίσουν. Σε μια σπάνια "επίδειξη ισχύος" μάλιστα κατά την επιστροφή τους στο Τουρκικό FIR τα 2 τουρκιά F-16 πέταξαν πάνω απ΄το Φαρμακονήσι σε ύψος μόλις 100 μέτρων (300 ποδών)!


Δυστυχώς οι προκλήσεις στη θάλασσά μας και στον Εθνικό μας Εναέριο Χώρο αυξάνονται και γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνες. Πολύ φοβάμαι και με δεδομένη τη μεγάλη κρίση στο εσωτερικό της Τουρκίας πως μία σπίθα μπορεί να αναφλέξει τα πάντα.
Η πραγματικότητα είναι ζοφερή στην γείτονα χώρα με την πολιτική κρίση να χτυπάει κόκκινο και προκειμένου να κερδίσουν έδαφος οι στρατηγοί έναντι του Ερντογάν ο οποίος είναι στα δικαστήρια ίσως προσπαθήσουν να εξάγουν την κρίση στο Αιγαίο. Το καλοκαίρι λοιπόν προβλέπεται καυτό και ο κίνδυνος πρόκλησης "θερμού" επεισοδίου στο Αιγαίο είναι περισσότερο ορατός από ποτέ.

Αύριο ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ επισκέπτεται την Τουρκία με πολύ βαρύ πρόγραμμα και ας ευχηθούμε να σταθεί στο ύψος του αξιώματός του παρά τις όποιες "παρεμβολές" της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ οι οποίες βέβαια οφείλονται στο φοβικό σύνδρομο που έχουμε αναπτύξει ως χώρα έναντι της Τουρκίας την τελευταία δεκαετία. Και δεν λέω πως οι στρατιωτικοί πρέπει να ασκούν πολιτική και μάλιστα εξωτερική αλλά τουλάχιστον ας ασκήσει σωστή εξωτερική πολιτική και διπλωματία η πολιτική μας ηγεσία μέσω των στρατιωτικών μας, διώχνοντας όμως από πάνω της τις φοβίες και τον ραγιαδισμό.


Δύο χρόνια μετά... Εις μνήμην Σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη.

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 23 Μαΐου από την τραγική απώλεια του Σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη ο οποίος έδωσε τη ζωή του, τιμώντας τον όρκο που έδωσε να προστατεύσει την πατρίδα του.

Τελικά μήπως ο θάνατος του Έλληνα αεροπόρου οφείλεται στις εγκληματικές ενέργειες και τον ερασιτεχνισμό του τούρκου πιλότου;

Εν συνεχεία θα δούμε το χρονικό της "σύγκρουσης", που μόνο για σύγκρουση δεν μοιάζει αλλά περισσότερο με κατάρριψη.

Τα παρακάτω σύμφωνα με το δημοσιογράφο Κ. Συμεωνίδη που αποκαλύπτει στο περιοδικό "Ελληνική Άμυνα και Ασφάλεια" βασίζονται στο πόρισμα της Επιτροπής Διερεύνησης Μείζονος Ατυχήματος του ΓΕΑ και σε ανοικτές πηγές. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί και η κατάθεση του Νο2 Υποσμηναγού Π. Κολτσίκογλου: «Είδα αστάθεια στο τουρκικό F-16 όταν ήταν κοντά στο ελληνικό Νο1. Μετά είδα ανάφλεξη και μετά έκρηξη»...

Το χρονικό της παραβίασης του Εθνικού μας Εναέριου Χώρου από τουρκικά μαχητικά και η εμπλοκή των Ελληνικών F16:
Στις 23/05/06, στο πλαίσιο επιχειρησιακών ετοιμοτήτων αεροσκαφών επιφυλακής,προγραμματίστηκε από την 115 ΠΜ / 343Μ, ζεύγος αεροσκαφών F-16C block 52+ με χαρακτηριστικά κλήσης “STAR 550”, με Νο1 τον Σμηναγό (Ι) Κωνσταντίνο Ηλιάκη και τον Υποσμηναγό (Ι) Πρόδρομο Κολτσίκογλου ως Νο2 του σχηματισμού σε ετοιμότητα 60 λεπτών. Τα αεροσκάφη του σχηματισμού, που από τις 09.35 είχαν μεταπέσει σε ετοιμότητα των 5 λεπτών, απογειώθηκαν με διαδικασία scramble από το Α/Δ της 115 ΠΜ στη Σούδα στις 12.06, κατόπιν εντολής του Εθνικού Κέντρου Αεροπορικών Επιχειρήσεων (ΕΚΑΕ) και κατευθύνθηκαν προς την περιοχή της Καρπάθου για αναγνώριση τουρκικού σχηματισμού αεροσκαφών. Η απογείωση γίνεται όταν τα τουρκικά αεροσκάφη βρίσκονταν σε απόσταση 40 ν.μ. βόρεια – βορειοανατολικά της Ρόδου εντός του FIR Αθηνών.

Στις 12.37 τα δύο ελληνικά F-16C Block 52+ αποκτούν οπτική επαφή με τον τουρκικό σχηματισμό που αποτελείται από:
- Ένα αεροσκάφος τακτικής αναγνώρισης RF-4E Phantom II της 113 Μοίρας “Isik” (“Φως”) που εδρεύει στην 1η Βάση Αεριωθουμένων (1st AJU) στο Εσκισεχίρ.
- Δύο μαχητικά F-16C της 192 Μοίρας με κωδικό κλήσης “Kaplan” (“Τίγρης”) της 9ης Βάσης Αεριωθουμένων (9th AJU) που εδρεύει στην αεροπορική βάση Μπαλικεσίρ.

Για τη συγκεκριμένη αποστολή ο σχηματισμός είχε απογειωθεί από το προκεχωρημένο αεροδρόμιο Νταλαμάν πλησίον της Αλικαρνασσού. Σκοπός του η αεροφωτογράφηση της Ανατολικής Κρήτης, περιοχής στην οποία είναι ανεπτυγμένα τα αντιαεροπορικά συστήματα μακρού βεληνεκούς S-300 PMU1. Επισημαίνεται ότι η διαδικασία αυτή επαναλαμβανόταν σε μηνιαία βάση από τη Τουρκική Αεροπορία ενώ από την προηγούμενη μέρα τα ραντάρ της Κρήτης είχαν εντοπίσει τη μεταστάθμευση των τουρκικών μαχητικών στη βάση απέναντι από τη Ρόδο. Την ίδια χρονική στιγμή σε απόσταση 10,5 ν.μ. βορειοανατολικά του Αιγαίου επιχειρούσε η τουρκική φρεγάτα F-250 Muavenet τύπου Knox, η οποία διέθετε και ελικόπτερο τύπου ΑΒ-212.

Στις 12.40 σε απόσταση 8 ν.μ. ανατολικά της Καρπάθου και εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου και σε ύψος 27.000 ποδών, το Νο1 του ελληνικού σχηματισμού Σμηναγός Ηλιάκης διαπιστώνει ότι το φωτοαναγνωριστικό αεροσκάφος ακολουθείται σε απόσταση 7 ν.μ. από δύο οπλισμένα συνοδά μαχητικά. Το RF-4E έφερε ατρακτίδιο αναγνώρισης, πιθανόν το ισραηλινό σύστημα Condor 1. Προκειμένου να γίνει καταγραφή των διακριτικών του RF-4E, αλλά και να διαπιστωθεί ποιο ακριβώς ατρακτίδιο έφερε το αναγνωριστικό αεροσκάφος, δόθηκε εντολή από το 3ο Κέντρο Ελέγχου Περιοχής (ΚΕΠ) στο Νο1 να πλησιάσει πιο κοντά. Οι ενέργειες των ελληνικών αεροσκαφών αναγκάζουν τα τουρκικά σε επικίνδυνους ελιγμούς.

Επίσημη εκδοχή: Σύγκρουση
Ο τούρκος χειριστής Υποσμηναγός Halil Ibrahim Ozdemir για να σπάσει τον εγκλωβισμό -προειδοποιούμενος από τον άλλο χειριστή (παρά το γεγονός ότι η επικοινωνία μεταξύ των τούρκων γινόταν μέσω ασυρμάτων Have Quick Mode4 με κρυπτογράφηση, τα ελληνικά συστήματα συλλογής πληροφοριών κατάφεραν να τις υποκλέψουν) πραγματοποιεί βίαιο ελιγμό (barrel roll) με το αεροσκάφος του (F-16C Block 50 με serial number 93-0684) με αποτέλεσμα να προσκρούσει με το ακροπτερύγιο στο ελληνικό μαχητικό (F-16C Block 52+ με serial number 514) του Σμηναγού Ηλιάκη και αυτό να διαλυθεί στον αέρα. Ο τούρκος χειριστής είχε το περιθώριο να εγκαταλείψει επιτυχώς το αεροσκάφος του. Το ελληνικό Νο2 έχοντας λοκάρει το τουρκικό ενημερώνει τα προιστάμενα κλιμάκια διοίκησης αναμένοντας εντολή κατάρριψης του τουρκικού αεροσκάφους. Λαμβάνει διαταγή να απομακρυνθεί άμεσα από την περιοχή. Πολιτικό αεροσκάφος των Αιγυπτιακών Αερογραμμών (Egypt Air) που πετούσε 2.000 πόδια πάνω από τα εμπλεκόμενα μαχητικά επιβεβαιώσε δυο εκρήξεις.

Ανεπίσημη εκδοχή: Κατάρριψη
Ο τούρκος χειριστής Υποσμηναγός Halil Ibrahim Ozdemir αφήνει τον σχηματισμό και έρχεται πίσω από το ελληνικό μαχητικό (F-16C Block 52+ με serial number 514) του Σμηναγού Ηλιάκη, ενώ το ελληνικό Νο2, έρχεται πίσω από το τουρκικό και τον εγκλωβίζει. Ο τούρκος Υποσμηναγός καλεί τον Σμηναγό Ηλιάκη να απομακρυνθεί ενώ παράλληλα τον εγκλωβίζει. Ο Έλληνας πιλότος δεν φεύγει, ο τούρκος μιλά συνθηματικά στους άλλους δύο τούρκους πιλότους και εξαπολύει πύραυλο AIM-9 Sidewinder, ενώ ταυτόχρονα τα τρία τουρκικά αεροσκάφη στρίβουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο πύραυλος πλήττει το αεροσκάφος του Κ. Ηλιάκη το οποίο εκρήγνυται. Το ελληνικό Νο2 εξαπολύει και αυτός πύραυλο, αλλά λόγω του απότομου ελιγμού του τούρκου τον βρίσκει στο ακροπτερύγιο και τον καταρρίπτει. Ο τούρκος χειριστής εγκαταλείπει επιτυχώς το αεροσκαφός με την ενεργοποίηση του αυτόματου συστήματος εκτίναξης. Πολιτικό αεροσκάφος των Αιγυπτιακών Αερογραμμων (Egypt Air) που πετούσε 2.000 πόδια πάνω από τα εμπλεκόμενα μαχητικά επιβεβαιώσε δυο εκρήξεις.

Στις 12.47 το Εθνικό Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου ανιχνεύει σήμα εγκατάλειψης F-16, ειδοποιεί το Εθνικό Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΕΚΣΕΔ) και δίνει εντολή να απογειωθούν δύο ελικόπτερα AS-322C1 Super Puma από Ρόδο και Ηράκλειο. Στις 13.04 αεροσκάφος C-130H της 356ΜΤΜ / 112ΠΜ εξοπλισμένο με συλλογές διάσωσης απογειώνεται από το Α/Δ Ελευσίνας.
Παράλληλα η Πολεμική Αεροπορία θέτει σε ύψιστη ετοιμότητα τις δυνάμεις της. Απογειώνει όλα τα αεροσκάφη επιφυλακής και προωθεί άλλα ζευγάρια στη θέση τους. Περίπου 40 ελληνικά μαχητικά βρίσκονται στον αέρα αναμένοντας τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας της χώρας και κάνουν κύκλους πάνω από την ευρύτερη περιοχή Αράξου-Ανδραβίδας-Ιονιου και των Κυκλάδων. Υπάρχει πληροφορία οτι ενεργοποιήθηκαν και τα αντιαεροπρικά συστήματα S-300 PMU1 στη Κρήτη. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκική Αεροπορία έχει απογειώσει περί τα 80 μαχητικά ενώ στη περιοχή σπεύδουν δύο ελικόπτερα Έρευνας και Διάσωσης Μαχης (CSAR) AS-532AL Cougar και αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας CN-235MP. Δύο τουρκικά F-16 εκτελούν εναέρια περιπολία (CAP) πάνω από τη περιοχή του συμβάντος. Ο τούρκος χειριστής περισυνελλέγη μετά από 50 λεπτά από το παραπλέον φορτηγό πλοίο “GAS CENTURY” σημαίας Παναμά με αριθμό νηολογίου S/N IMO 9249685 ενώ αμέσως μετά το ελληνικό Super Puma υπερίπταται του πλοίου.
Στις 13.40 φθάνει στη περιοχή πλωτό του ΛΣ από το Λιμεναρχείο Καρπάθου, από το οποίο δύο διασώστες μαζί με το κυβερνήτη του επιβιβάζονται στο εμπορικό πλοίο για να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες στον Υποσμηναγό Halil Ibrahim Ozdemir. Ο τούρκος πιλότος αρνείται κάθε βοήθεια και επιχειρεί να στρέψει εναντίον τους το ατομικό του περίστροφο (H&K P9) αλλά αφόπλιζεται αμέσως. Η διασωστική ομάδα βιντεοσκοπεί παράλληλα την όλη διαδικασία.
Στις 14.05, κατόπιν τουρκικού αιτήματος, παραλαμβάνεται από τους επίσης οπλισμένους τούρκους διασώστες του Ε/Π CSAR Cougar με το οποίο επιστρέφει στη Τουρκία.

Αναπάντητα ερωτήματα
1. Γιατί το ΥΠΕΘΑ δε δίνει στη δημοσιότητα το video από το ελληνικό Νο2 αφού ήταν «ατύχημα» με υπαιτιότητα του τούρκου χειριστή με αποτέλεσμα να εγείρει η Τουρκία σήμερα αιτήματα αποζημίωσης και να σπιλώνεται η μνήμη του νεκρού Σμηναγού Ηλιάκη;
2. Ο Αιγύπτιος πιλότος του πολιτικού αεροσκάφους δήλωσε ότι είδε δύο εκρήξεις (στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων την πρώτη μέρα, οι εφημερίδες την επομένη έγραψαν για μία έκρηξη). Αν όντως είχε γίνει σύγκρουση των δύο αεροσκαφών που πετούσαν με ταχύτητες άνω των 500 μιλίων/ώρα δε θα έβλεπε μία έκρηξη; Θα είχε σωθεί κανείς;
3. Ο Φιλιππινέζος καπετάνιος του “GAS CENTURY” δήλωσε ότι άκουσε και είδε πρώτα μία μεγάλη έκρηξη και μετά είδε και μία μικρότερη δεύτερη με λιγότερο καπνό (τηλεοπτικός σταθμός Αlpha). Μήπως ακριβώς, επειδή το ελληνικό Νο2 τον βρήκε στο ακροπτερύγιο είδε λιγότερο καπνό; Επίσης μήπως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρόλαβε να ενεργοποιηθεί το αυτόματο σύστημα εκτίναξης και να διασωθεί τελείως ανέπαφος;
4. Ο Φιλιππινέζος καπετάνιος, ενώ είχε προορισμό τον Πειραιά, τελικά πήγε στη Μάλτα, γιατί;

Στο πάνθεον των ηρώων αεροπόρων που έπεσαν για την υπεράσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Aιγαίο προστέθηκε ο σμηναγός K. Hλιάκης όπως και τόσοι άλλοι συνάδελφοί του...
Αιωνία του η μνήμη.

"Καλπάζουσα δημοκρατία" - και ο νοών νοείτω...
















Χθες το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε μία σπάνια μορφή "καλπάζουσας εσωκομματικής δημοκρατίας"....
Κατά κύματα έγινε η "προσέλευση" των "συντρόφων" στις κάλπες για να αναδείξουν τα κομματικά όργανα...

Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η νόσος "εσωκομματική δημοκρατία"
που παρατηρήθηκε χθες είναι αγνώστου αιτιολογίας. Οι θεράποντες ιατροί προσπαθούν να καταλήξουν σε μία μορφή συμπτωματικής θεραπείας για να μπορέσει να χειρουργηθεί ο ασθενής χωρίς να παρουσιάσει επιπλοκές.

- Είναι δυνατόν ρε σύντροφοι ένα κόμμα εξουσίας με τόσα που έχει προσφέρει στον τόπο να αυτοαναιρείται και να αυτοχλευάζεται, περιμένοντας η κοινωνία να κατανοήσει και να αφομοιώσει τα κακώς κείμενα που πράττει...στα εσωκομματικά πάντα πλαίσια; (και ο νοών νοείτω)
ξανά Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!!!!

- "Και για να εξηγηθώ μην παρεξηγηθώ, είμαι δημοκράτης και παραμένω δημοκράτης. Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που πηγάζει από το λαό και υπηρετεί το λαό και αυτό είναι που με εντυπωσιάζει. Απλά η παραμορφωμένη κατ' επίφαση δημοκρατία με εξοργίζει"...

Ε!!! όχι και ακρίβεια στην αγορά...


Ο κ. Χρίστος Φώλιας (υπουργός ανάπτυξης) προσπαθεί να ελέγξει τις τιμές και την ακρίβεια στην αγορά με ταχυδακτυλουργίες. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε όμως από τις κινήσεις των χεριών του αν τις μειώνει ή τις διευρύνει.
Εσείς τι λέτε;

Αυτό λέγετε κουμπαράς για την αποταμίευσή μας
με ότι μας περισσεύει, Αν περισσεύει...
Εσείς τι λέτε;


Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού


Σήμερα 19 Μαΐου: Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού
Τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Έλληνες του Πόντου αριθμούσαν 700.000 άτομα. Από αυτά μέχρι το 1923 είχαν εξοντωθεί με ειδεχθείς τρόπους 353.000. Πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο αφανισμού των μη τουρκικών πληθυσμών από το νεοτουρκικό κράτος το οποίο είχε ήδη καταρτισθεί από τους εγκεφάλους των Νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ από τις αρχές της δεκαετίας του 1910.
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923.

Τι εννοούμε όμως με τον όρο γενοκτονία;

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί

Στις 19 Μαΐου 1919, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα και άρχισε τη συστηματική επιχείρηση της εξοντώσεως των Ελλήνων. Οι τρόποι, οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι για την εξόντωση τους πολλοί: επιστράτευση και εξόντωση νέων, τάγματα εργασίας - τάγματα θανάτου, στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, συνεχής εργασία και αγγαρείες κάτω από άθλιες συνθήκες, επιδρομές ατάκτων και σφαγές αμάχων στα ελληνικά χωριά.

Ωστόσο, το όλο σχέδιο επιχείρησης εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου είχε αρχίσει, στα χαρτιά τουλάχιστον, να εκπονείται το 1915.
Η χρονιά αυτή υπήρξε ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό της Μικράς Ασίας: Ενώ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν εμπλακεί στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Τούρκοι κατέστρωσαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας.

Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η εξορία και στη συνέχεια η σφαγή των Αρμενίων, ενώ αρχίζουν οι πρώτες βιαιοπραγίες εναντίον του ποντιακού στοιχείου.

Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε: "Άμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων, από 16-60 ετών, και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης".

Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας.

Η περιοχή της Τραπεζούντας είχε γλυτώσει από τη μανία των Τούρκων διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του 1916 από τον ρωσικό στρατό. Όταν, όμως, οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την πόλη τον Φεβρουάριο του 1918, τότε ο μισός περίπου πληθυσμός της περιοχής εγκατέλειψε τις εστίες του και ακολούθησε τον ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή του. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου και των παραλίων της Γεωργίας.

Μέχρι τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι πόλεις και τα χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά. Όσοι άνδρες συλλαμβάνονταν προωθούνταν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 1914-1922 εξοντώθηκαν περίπου 200.000 Πόντιοι.




Αυτό που οι Τούρκοι δεν εννοούν να καταλάβουν λέγεται με λίγα λόγια έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διεπράχθη με το χειρότερο τρόπο από τους ίδιους εναντίον φυλετικών-θρησκευτικών ομάδων.


Εξάλλου το είχε πει και στην τοποθέτησή του στις 21/8/1922 και ο Xακκί Xαμή Μπέης, βουλευτής Σινώπης στην τουρκική Eθνοσυνέλευση της Άγκυρας: «Tο πρόσωπό μας θα είναι αιώνια κηλιδωμένο εξαιτίας των εκτοπίσεων. Eάν οι εκτοπισμοί γίνονται προκειμένου να δολοφονηθούν ανθρώπινες ψυχές, τότε, κύριοι, αυτό είναι άκρως αποτρόπαιο ζήτημα. Mας κηλιδώνει ενώπιον του σύμπαντος κόσμου. Γιατί τότε η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της»... Στο ίδιο πνεύμα κατά την αγόρευσή του μίλησε και ο βουλευτής Mερσίνης Σαλαχατίν Μπέης: «...Mήπως είναι αυτή η επιθυμία της Eθνοσυνέλευσης να μην απομείνει κανένας μη μουσουλμάνος, να εξοριστεί και αφανιστεί και ο τελευταίος;».

Κάθε πράξη λοιπόν αναγνώρισης από όλον τον κόσμο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αποτελεί πράξη καταδίκης του τουρκικού επεκτατισμού και των τουρκικών προκλήσεων και εγκλημάτων.


Ελλάς Γαλλία Συμμαχία. Φρεγάτες FREMM - απάντηση στις κουτοπονηριές των γειτόνων.
















Μία πολύ καλή κίνηση από την πλευρά της Ελλάδας που δίνει τρομερά στρατηγικά πλεονεκτήματα στο Αιγαίο αλλά και αναβαθμίζει το πολεμικό μας ναυτικό είναι και η προμήθεια Γαλλικών φρεγατών FREMM κλάσης AQUITAINE οι οποίες φέρουν τον πύραυλο "SCALP NAVAL", πρόκειται για ένα οπλικό-πυραυλικό σύστημα το οποίο χαρακτηρίζεται στρατηγικό και πολλαπλασιαστής ισχύος αφού έχει ικανότητα προσβολής χερσαίων στόχων σε βεληνεκές έως 1.000km.

Μαζί με την ανάθεση στη Γαλλία για την κατασκευή των νέων φρεγατών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, κλάσης AQUITAINE «πολλαπλών αποστολών» το Παρίσι αποδέσμευσε για την Ελλάδα την προχωρημένη πυραυλική τεχνολογία της εταιρίας MBDA, "Scalp Naval" (παρόμοια πυραυλική στρατιωτική τεχνολογία χρησιμοποιούν μόνο οι ΗΠΑ, Κίνα, Ισραήλ, Γαλλία και Βρετανία.)

Επομένως μια τέτοια κίνηση θα αλλάξει σοβαρά και υπέρ μας το τοπίο των ισορροπιών στο Αιγαίο και στη ΝΑ Μεσόγειο, καθώς σε περίπτωση που κριθεί αναγκαίο δεν θα υπάρχει ούτε ένα σημείο εντός της Τουρκίας ή άλλης περιφερειακής χώρας που να μπορεί να διαφύγει μιας επίθεσης με Scalp Naval, αυξάνοντας κατακόρυφα τις δυνατότητες «πλήγματος».

Δυστυχώς η Ελλάδα δεν συνορεύει ούτε με την Ολλανδία ούτε με την Ελβετία για να υπάρχουν ομαλές και πολιτισμένες γειτονικές σχέσεις με αμοιβαίο σεβασμό και αγαστή συνεργασία. Συνορεύει με χώρα/χώρες που υπονομεύουν καθημερινά τα σύνορά μας, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και κατά προέκταση την κοινωνικοοινομική μας ανάπτυξη. Αυτά λοιπόν τα "αγαθά" πρέπει να τα προστατέψουμε, δυστυχώς ή ευτυχώς και με την προμήθεια εξοπλισμών.

Σε προκλητικές ενέργειες λοιπόν ανταπαντάς όχι με αναβλητικότητα , αλλά με σθένος , "επιθετική διπλωματία", ποιοτική αναβάθμιση των εξοπλισμών και προχωρώντας όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Αναβάθμισης και Εκσυγχρονισμού)
και την υλοποίηση της μετατροπής του στρατιωτικού δόγματος της Ελλάδας από "αμυντικό" σε "αποτρεπτικό".
Έτσι λοιπόν απαντάς στις απειλές των γειτόνων σου (εξ ανατολών), γιατί το έχουμε ξαναπεί, αν σε βρουν αδύναμο και χωρίς πολιτικό και εθνικό "τσαμπουκά", αποθρασύνονται και προχωρούν στην υλοποίηση των πονηρών σχεδίων τους.

Μια καλή ανταπάντηση λοιπόν στις κουτοπονηριές των γειτόνων είναι και οι Γαλλικές φρεγάτες FREMM.

BMP 3HEL - όπλο με βεληνεκές στα εθνικά θέματα.





















Μία πολύ καλή κίνηση (από στρατιωτικής και πολιτικής σκοπιάς) από την πλευρά της Ελλάδος, είναι η υπογραφή συμφωνίας για την αγορά Ρωσικών ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης).
Συγκεκριμένα αναμένεται η παραλαβή από τη Ρωσία 420 BMP-3HEL, 30 διασωστικών οχημάτων BREM-L, 4 εξομοιωτών οδήγησης και 4 εξομοιωτών βολής.

Συζητείται η αγορά άλλων 420 BMP-3 για την αντικατάσταση των παλιών Μ-113.

Μιλάμε για κορυφαίο όπλο στην κατηγορία του και στη μισή τιμή απ' ότι άλλα ΤΟΜΑ. ΤΟ ΒΜP 3 είναι ελαφρύ(18,7 τόνους άδειο, περί τους 25 γεμάτο) έχει ένα πυροβόλο 100χιλιοστων, ένα δευτερεύον συζυγές πυροβόλο των 30 χιλ. και μπορεί να μεταφέρει 7 άτομα.

Σημαντικό ρόλο στην επιλογή και αγορά του BMP 3 φαίνεται να έπαιξε η χαμηλή τιμή του (περίπου 2 εκ. € η μονάδα) καθώς και η πρόταση των Ρώσων για συμπαραγωγή στην Ελλάδα του τεθωρακισμένου και των πυρομαχικών, όχι μόνο αυτών που θα προμηθευτεί η Ελλάδα αλλά για όλες τις χώρες του κόσμου, λύνοντας το εργασιακό πρόβλημα των ΕΑΣ που κατασκευάζουν πυρομαχικά.

Μία πολύ καλή στρατιωτική και διπλωματική κίνηση η αγορά του εν λόγω ΤΟΜΑ, γιατί εκτός από το στρατηγικό πλεονέκτημα που παρέχει δεν πρέπει να ξεχνάμε και την πολιτική βαρύτητα της κάθε αγοράς. Η αγορά των ΒΜP 3 εμπεριέχει και πολιτική υποστήριξη από πλευράς Ρωσίας σε συνδυασμό με τη "διπλωματία των αγωγών".

ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΥΣΙΜΩΝ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ...


Τώρα, με την τιμή του πετρελαίου να καλπάζει στα σύννεφα και την έλλειψη καυσίμων από τα βενζινάδικα λόγω της απεργίας των βυτιοφορέων, υπάρχει λύση.
Κουβαλάμε στο αυτοκίνητό μας και κάποιο τετράποδο (π.χ γκάτζιο*) βλ. φωτογραφία, που θα μας βγάλει από τη δύσκολη θέση, ώστε να φτάσουμε σίγουρα στον προορισμό μας... :)

* ο γάιδαρος στο Σουφλί.

"Δημαρχείο χωρίς σημαία". Τι κάψιμο τι εξαφάνιση της σημαίας, το ίδιο πράγμα δεν είναι;

Μία εικόνα λένε είναι χίλιες λέξεις.

Ας πάμε και λίγο στον "μικρόκοσμό μας", στον Έβρο και ας δούμε κάποια εικόνα (προς αποφυγή) από δημόσιο κτίριο που δημιουργεί ερωτηματικά και αγανάκτηση.

Είδηση που άντλησα από το blog ενός φίλου "blogακια" από τον Έβρο:
http://tomadakis.blogspot.com/2008/05/blog-post_733.html

Η είδηση λέει λοιπόν παραθέτοντας και την πιο πάνω φωτογραφία:

"δημαρχειο χωρις σημαια

Το δημαρχείο Λαβάρων δεν έχει σημαία. Μπορεί συμπτωματικά την ώρα της φωτογράφισης για κάποιο λόγω να μην υπήρχε σημαία. Χάθηκε όμως και το κοντάρι;

Υ.Γ. 1 αν η ανάρτηση είναι λάθος θα επανορθώσουμε άμεσα.
Υ.Γ. 2 σύμφωνα με τον αποστολέα του mail, η ώρα της φωτογράφισης είναι λανθασμένη


Τα σχόλια δικά σας...

Τι άλλο να πούμε πια; μόνο να εκφράσουμε τι θλίψη μας για την απουσία της ελληνικής σημαίας από κρατικό κτίριο και να τονίσουμε ότι η σημαία μας ούτε υποστέλλεται ούτε εξαφανίζεται, παρά μόνο είναι και πρέπει παραμένει ψηλά.
Εξάλλου αυτό ορίζεται και από το ελληνικό σύνταγμα.

Ευχαριστούμε τον φίλο για την είδηση. Επισκεφτείτε το blog του εδώ:
http://tomadakis.blogspot.com/

Άκαμπτες θέσεις για Αιγαίο και Θράκη στην ιστοσελίδα του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ









Τα χαμόγελα μας "μάραναν"

"Φιλικότατη" η χειραψία του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας με την Ελληνίδα ομόλογό του, εξάλλου αντικατοπτρίζετε στις θέσεις της ιστοσελίδας του ΥΠ.ΕΞ της Τουρκίας (διαβάστε παρακάτω).
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ερντογάν με τον Μπουγιούκανιτ. Πάντα συντονισμένοι οι γείτονες μας στις επιδιώξεις και στις απειλές τους (casus belli) εναντίον της χώρας μας.

Σκέφτομαι ότι η φιλία είναι σαν το τανγκό, χρειάζεται δύο χορευτές για να πετύχει οι οποίοι θα γνωρίζουν τα βήματα. Στην περίπτωση Ελλάδας Τουρκίας η Τουρκία είναι αυτή που μονίμως χάνει τα βήματα και το τανγκό μπορεί να εξελιχθεί σε ροκ...Ας σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά την Ελληνοτουρκική φιλία. Γιατί ας μην γελιόμαστε, "αν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς"...

Το τουρκικό μανιφέστο (όπως θα δούμε λίγο παρακάτω) ναρκοθετεί τις προσπάθειες ελληνοτουρκικής προσέγγισης, εκθέτει τους άνευ όρων υποστηρικτές της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και όσους προσέφεραν ανοχή στην τουρκική ανάμειξη στα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητας, και συγχρόνως προκαλεί σοβαρότατα ερωτηματικά για το πραγματικό περιεχόμενο των συνεχιζόμενων διερευνητικών επαφών που (επισήμως) γίνονται για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν:
Το casus belli, οι «γκρίζες ζώνες» και άλλες διεκδικήσεις της Άγκυρας έναντι της Ελλάδας παρουσιάζονται ανανεωμένες στην καινούρια ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι η μειονότητα στη Θράκη ζει σε απαγορευμένη στρατιωτική ζώνη. Τι λέει το υπουργείο Εξωτερικών.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος της Κυριακής, η νέα ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών βγήκε στον «αέρα» προ λίγων ημερών και σε αυτήν εμφανίζονται αναβαθμισμένες και επικαιροποιημένες διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας σε Αιγαίο και Θράκη.

Συγκεκριμένα, το τουρκικό ΥΠΕΞ κάνει λόγο για μια Ελλάδα που «διψάει για εδαφική επέκταση», που έχει αποκλειστικό στόχο την «αποσταθεροποίηση» και την «υπονόμευση της εδαφικής ακεραιότητας» της Τουρκίας και φθάνει στο σημείο να εμφανίζει τη Θράκη ως σύγχρονο «απαρτχάιντ».

Το τουρκικό ΥΠΕΞ όχι μόνο επαναλαμβάνει τα περί casus belli, αλλά πλέον η Αγκυρα επιδιώκει να εμφανίσει την Ελλάδα ως χώρα περιορισμένης κυριαρχίας στο Αιγαίο, ενώ δηλώνει ότι είναι έτοιμη για διαπραγματεύσεις για «τον καθορισμό της κυριότητας μικρών νησιών και βραχονησίδων στο Αιγαίο».

Για το Αιγαίο:

Το τουρκικό ΥΠΕΞ με ειδικό κεφάλαιο επικαιροποιεί και επιμένει στις «γκρίζες ζώνες», όπου αναγνωρίζει ως ελληνικά μόνο όσα νησιά αναφέρονται ονομαστικά στις συνθήκες. Η Αγκυρα υποστηρίζει ότι η «κυριότητα μικρών νησιών, βραχονησίδων και βράχων στο Αιγαίο, το καθεστώς των οποίων δεν έχει ορισθεί με σαφήνεια από τα διεθνή κείμενα, πρέπει να καθορισθεί με συμφωνία».

Για το casus belli δηλώνεται ότι «η οποιαδήποτε επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών υδάτων πέραν των 6 ν.μ. στο Αιγαίο είναι μη αποδεκτή από την Τουρκία». Επιπλέον, η Αγκυρα απειλεί ότι «δεν θα πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα η διεύρυνση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο με μονομερείς ενέργειες».

Δηλαδή εσείς τι καταλάβατε τώρα;

Ότι μας σέβονται ως γείτονες, ότι η πολιτική της Τουρκίας έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ότι επιθυμούν ειρήνη για την ευημερία των λαών μας; Τι άλλο μπορώ να πω; παρά μόνο αυτό:ΜΠΟΥΡΔΕΣ με Τουρκικό χαβά, ντυμένα με σουλτανική μαγκιά... Πολύ φοβάμαι μήπως αρχίσουμε πάλι το κλάμα και το "σφάξεμε Αγά μ' ν' Αγιάσω", όλα εκείνα δηλαδή τα φοβικά σύνδρομα, τα κατάλοιπα του ραγιαδισμού μας και τους αφήσουμε να προκαλούν συνεχώς κάνοντάς μας ρεζίλι διεθνώς.

Θα μου πείτε τι πρέπει να γίνει να πάρουμε τα όπλα; ΟΧΙ βέβαια. Αλλά πρέπει να τους δείξουμε ότι αυτά Οθωμανοεπεκτατικά τους κατάλοιπα δεν μας αγγίζουν και αν θέλουν ας τολμήσουν να αγγίξουν έστω και μια σπιθαμή Ελληνικής γης.

Επίσης κάτι που πρέπει να γίνει σαφές στους "καλούς μας" γείτονες (Τούρκους) είναι ότι η πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει κλείσει μέχρι να ανασκευάσουν αυτές τις προκλήσεις και φυσικά να μην απειλήσουν ξανά γιατί τότε κλείνει οριστικά και αμετάκλητα, διότι "το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού". (Άσε που αυτοί το έκαναν τρις και τετράκις). Ως εδώ, όχι άλλη προβοκάτσια και απειλή.

Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτές οι ελεεινές προκλήσεις έρχονται παραμονές τις επίσκεψης το αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Δ. Γράψα στην Άγκυρα. Τι μας λεν δηλαδή οι Τούρκοι; "Αγαπητοί μας γείτονες αυτή είναι η ταμπακιέρα για μας, (Θράκη, Αιγαίο, πετρέλαιο) ή σκύβετε το κεφάλι ή σας το κόβουμε". Βέβαια ο Γράψας θεωρώ ότι δεν είναι κανένας καρπαζοεισπράχτορας σαν μερικούς πολιτικάντηδες (που ακούν τα τουρκικά σιχτίρια και τα κάνουν πάνω τους) να πάει εκεί και να λέει αφερίμ στις τουρκικές επιδιώξεις και απαιτήσεις. Είναι στρατιωτικός σοβαρός, με σθένος, πυγμή και ελληνική ψυχή.

Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι, όλα αυτά έρχονται μετά το "ΒΕΤΟ" στο Βουκουρέστι και μετά τις ελληνορωσικές συμφωνίες των αγωγών και όχι μόνο και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω απ' όλα αυτά κρύβονται οι "γνωστοί άγνωστοι" γιατί ο Τούρκος δεν ανοίγει τα φτερά του αν δεν έχει πλάτες. Βέβαια στο χέρι μας είναι να τους κόψουμε τα φτερά και το βραχνά όχι σκύβοντας το κεφάλι αλλά δείχνοντας πυγμή και αποφασιστικότητα... Θα το πω απλά και λαϊκά "Δεν μασάμε τίποτα, δεν κωλώνουμε πουθενά". Κάπως έτσι το είπε και ο αείμνηστος Ανδρέας το 1987.

Τι άλλο να πω, ότι νιώθω υπερήφανος για τις κουμπαριές και τις ζεμπεκιές; ΟΧΙ βέβαια και δε λέω να γίνονται κι αυτά, αλλά με ανθρώπους πολιτισμένους και σε στιγμές χαλαρότητας και όχι στην προσπάθεια επίτευξης στόχων στα πλαίσια της εξωτερικής μας πολιτικής.

Έτσι έχουν λοιπόν τα πράγματα με τα γειτονόπουλά μας. Παραβιάζουν τα θαλάσσια σύνορα μας διενεργώντας έρευνες (για πετρέλαιο), δημιουργούν γκρίζες ζώνες (χθες ήταν το Αιγαίο και σήμερα η θράκη), παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας κάνοντας και υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά στα 60 μέτρα, τα ελικόπτερά τους κάνουν αιώρηση πάνω από ελληνικά καράβια (το οποίο αποτελεί καθαρά εχθρική ενέργεια), προκαλούν αερομαχίες (φυσικά για να εξαντλήσουν τους πιλότους μας και να καταπονήσουν τα αεροσκάφη μας), μας "καταρρίπτουν" και κανένα αεροπλανάκι έτσι σαν παιχνίδι... το μόνο που απομένει είναι να μπουν και κατά τον Ιούλιο μήνα στα χερσαία μας σύνορα και να αρχίσουν να "αλωνίζουν"... Η συνθήκη της Λοζάννης βέβαια για αυτούς είναι άσπρο χαρτί με μαύρα γράμματα.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά μας διασύρουν διεθνώς υποστηρίζοντας ότι από εμάς ξεκινάει το πρόβλημα και πως εμείς έχουμε επεκτατικές βλέψεις εναντίον τους, παραβιάζοντας τα σύνορά τους. Παρουσιάζουν τη Θράκη ως σύγχρονο «απαρτχάιντ».Υποστηρίζουν επίσης πως η Ελλάδα είναι ο καταπιεστής της "Αλβανικής, Μακεδονικής και Τουρκικής μειονότητας" και ότι ο τουρκικός στρατός είναι ο εγγυητής της "μειονότητάς" τους μέσα στα όρια της Ελλάδας. Δηλαδή "εκεί που μας χρωστούσαν θέλουν να μας πάρουν και το βόδι"...
Στάζει μέλι το στόμα τους και κάπως έτσι αντιλαμβάνονται την καλή γειτονία... Έλεος πια, τι άλλο θα ακούσουμε;

Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία διατηρεί στρατό κατοχής σε μια ευρωπαϊκή χώρα την Κύπρο και ως εκ τούτου θεωρώ πως δεν μπορεί να έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως πλήρες μέλος.

Το ερώτημα βέβαια παραμένει και μάλιστα διαχρονικό:

Τι πράττει και πως πράττει η Ελλάδα σ' αυτές τις απειλές; Ερώτημα φυσικά πολύπλοκο για να το αφήσουμε σε κάποιους πολιτικάντηδες να το κατανοήσουν και να το διαχειριστούν, βεβαίως είναι μια εξίσωση με έναν άγνωστο και ως εκ τούτου με πολύ απλή λύση...μια παράμετρος μας λείπει μόνο για την επίλυση του προβλήματος η οποία είναι η αποφασιστικότητα.

Τα ΚΑΚΑ "ΝΕΑ" από τη ΝΟΝΑ υπουργό... (Με τέτοιους πολιτικούς τι τους θες τους Σκοπιανούς)...




















"ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ"


Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη διέψευσε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο μετακίνησής της από το υπουργείο Εξωτερικών πριν βρεθεί λύση στο πρόβλημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και του Κυπριακού.

- ΩΧ, κι άλλη τρικλοποδιά στον Καραμανλή. Βέβαια τις τρικλοποδιές τις προωθούν και τις επιδιώκουν οι ΗΠΑ αφού ο "Kostas" κάνει όλα αυτά τα ανοίγματα με τους Ρώσους...
- Για το "Κυπριακό κατά Ντόρα" θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με την κ. Μπακογιάννη, λύση στο Σκοπιανό αποτελεί το "ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" κάτι σαν "ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" θα λέγαμε.
Tο χειρότερο βέβαια είναι ότι σύμφωνα με την ίδια, αυτή η λύση αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό, (μήπως θα έπρεπε κάποιοι πολιτικοί μας να ξαναεκπαιδευτούν στις ορολογίες και στους προσδιορισμούς; Διότι το "ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" αποτελεί ιστορικό - χρονικό προσδιορισμό και όχι γεωγραφικό).

-Δηλαδή κάποιοι θα μας κάνουν να ξεχάσουμε και τη γραμματική που ξέρουμε.


Στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος (ΕΛ.ΤΥΠΟΣ) διαβάζουμε ότι η κ. Μπακογιάννη επανήλθε στο «Νέα Μακεδονία» λέγοντας ότι «έκανα μία εξήγηση για το τι περίπου θα πει Νέα Μακεδονία», εννοώντας ότι κατά την αντίληψή της το όνομα αυτό έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, αφού «η παλαιά ήταν η ολόκληρη Μακεδονία και η νέα ένα κομμάτι της».
- Πως θα γίνει το ΝΕΟ ΠΑΛΙΟ και πως το ΠΑΛΙΟ ΝΕΟ μόνο ένας Μητσοτάκης ξέρει και η αντίληψή του/της το ορίζει ...
-Τέτοιος ενδοτισμός για τον πρωθυπουργικό θώκο έλεος πια, έλεος.
- Αν έχεις τέτοιους πολιτικούς τι τους θες τους Σκοπιανούς...

Βέβαια αυτό το όνομα δεν ακούστηκε ποτέ από τα χείλη του Πρωθυπουργού σαν λύση ονόματος, ούτε βεβαίως και από τον κυρίαρχο Ελληνικό λαό. Ως εκ τούτου λοιπόν δεν θα έπρεπε ο Καραμανλής να κόψει αυτό το "πιπίλισμα" και όλες αυτές τις "γαργάρες" περί "ΝΕΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ" από τα χειλάκια της υπουργού του;;; Επίσης πρέπει να της δώσει να καταλάβει ότι η εξωτερική πολιτική δεν συνάδει με "πλαστικά χαμογελάκια" και με υπονόμευση του εθνικού μετώπου, το οποίο πρέπει να παραμείνει ΑΡΑΓΕΣ και αμετακίνητο στο θέμα τις ονομασίας των Σκοπίων...και όχι μόνο. Ειδάλλως το κύρος της χώρας μας πάει περίπατο το οποίο βέβαια έχει να κάνει και με την οικονομία και με την ανάπτυξη και με την κοινωνική συνοχή, για να μην πω ότι και αυτά ακόμη τα σύνορα της χώρας μας θα συνεχίσουν να αμφισβητούνται αφού μόνοι μας δίνουμε τροφή στις αλυτρωτικές βλέψεις των Σκοπιανών... (οι οποίοι Σλάβοι ήταν και Σλάβοι θα παραμείνουν και ουχί Μακεδόνες δηλαδή Έλληνες, άντε το πολύ πολύ Σλαβομακεδόνες. Βέβαια κάποιοι "νοήμονες" θέλουν να τους κάνουν Νεομακεδόνες)

- ΡΕ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ........
-Επειδή κάποιοι παραποιούν την ιστορία δεν σημαίνει ότι κι εμείς πρέπει να παραποιούμε την ορολογία για να χρυσώσουμε το υπόθετο που κάποιοι άλλοι επιθυμούν να μας βάλουν για την αντιμετώπηση της ιστορικής αλήθειας και ιστορικής συνοχής του έθνους μας...
- Το καταλαβαίνετε αυτό όλοι οι εν δυνάμει Πρωθυπουργοί μας ή όχι;

-Τελειώνοντας - χαριτολογώντας και "χαμογελώντας" - θα πρότεινα να τους ονομάσουμε "New Macedonia.gr" ή ελληνιστί "ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΕΛΛΑΣ"
συμπληρώνοντας έτσι τη "διπλωματική τακτική" που βασίζεται στο: Χαμογελάστε είναι μεταδοτικό!!!

Και για να σοβαρευτούμε, όσον αφορά τα Σκόπια το "Vardarska" τους πάει καλύτερα το πολύ πολύ "Σλαβομακεδονία", για να τελειώνουμε κάποια στιγμή μ' αυτούς, αφού πρώτα τους ρίξουμε και καμιά "σφαλιάρα" γιατί πολύ τους έχουμε χαϊδέψει.-