Τα αγγλικά είναι αρχαία Ελληνικά;

Τα αγγλικά είναι αρχαία Ελληνικά;
Μία ἐργασία βασισμένη σὲ Μελέτη τῆς ὁμογενοῦς καθηγήτριας Ἀναστασίας Γονέου.
Μὲ τίτλο «Ἑλληνικὴ Γλώσσα – τροφὸς ὅλων τῶν γλωσσῶν», ἡ Ἀναστασία Γονέου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρει:
«Ἡ Ὁμηρικὴ (Ἑλληνικὴ) Γλώσσα, ἀποτελεῖ τὴ βάση ἐπάνω στὴν ὁποία στηρίχτηκαν πλῆθος σύγχρονων γλωσσῶν.

Ἀκόμα κι ἂν δὲν ὑπῆρχε καμία ἄλλη ἀναφορά, ἀκόμα κι ἂν δὲν εἶχε διασωθεῖ κανένα προκατακλυσμιαῖο μνημεῖο, θὰ ἀρκοῦσε ἡ Ἑλληνικὴ Γλώσσα ὡς ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης στὸ παρελθόν, μίας ἐποχῆς μεγάλου πολιτισμοῦ. Στὴ γλώσσα μᾶς εἶναι ἐμφυτευμένη ὅλη ἡ γνώση ποὺ κατέκτησε ὁ ἄνθρωπος, ἕως τὴν παροῦσα στιγμή. Κάθε ἑλληνικὴ λέξη-ὅρος φέρει ἕνα βαρὺ φορτίο νόησης, φορτίο ποὺ οἱ προγενέστεροι ‘ἐξόδευσαν’, γιὰ νὰ κατακτήσουν γνωστικὰ τὴ συγκεκριμένη ἔννοια καὶνὰ τὴν ‘βαπτίσουν’ μὲ τὸ συγκεκριμένο ὄνομα-λέξη»
.
Παράδειγμα:

AFTER
= Ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ αὐτὰρ= μετά. Ὁ Ὅμηρος λέει: ”θα σᾶς διηγηθῶ τί ἔγινε αὐτᾶρ”.
AMEN
= λατινικά: amen. Τὸ γνωστὸ ἀμὴν προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαιότατο ἢ μὴν = ἀληθῶς, (Ἰλιάδα Ὁμήρου β291-301), ἠμέν. Ἡ ἐξέλιξη τοῦ ἠμὲν εἶναι τὸ σημερινὸ ἀμέ!
BANK = λατινικὰ pango ἀπὸ τὸ παγιῶ, πήγνυμι. Οἱ τράπεζες πῆραν τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ τὰ πρῶτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) τῆς ἀγορᾶς.
BAR
= λατινικά: barra ἀπὸ τὸ μάρα = ἐργαλεῖο σιδηρουργοῦ.
BOSS
= ἀπὸ τὸ πόσσις = ὁ ἀφέντης τοῦ σπιτιοῦ.
BRAVO
= λατινικό, ἀπὸ τὸ βραβεῖο.
BROTHER
= λατινικὰ frater ἀπὸ τὸ φράτωρ.
CARE
= ἀπὸ τὸ καρέζω.
COLONIE
ἀπὸ τὸ κολώνεια = ἀποικιακὴ πόλη.
DAY
= Οἱ Κρητικοὶ ἔλεγαν τὴν ἡμέρα «διά«. Καί: εὐδιάθετος = εἶναι σὲ καλὴ μέρα.
DISASTER
= ἀπὸ τὸ δυσοίωνος + ἀστὴρ
DOLLAR
= ἀπὸ τὸ τάλλαρον = καλάθι ποὺ χρησίμευε ὡς μονάδα μέτρησης στὶς ἀνταλλαγές. π.χ. «δῶσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο εἶναι τὸ τάλληρο, ἀλλὰ καὶ τὸ τελλάρo!
DOUBLE
= ἀπὸ τὸ διπλοὺς – διπλός.
EXIST
= λατινικὰ ex+sisto ἀπὸ τὸ ἔξ+ιστημι= ἐξέχω, προέχω.
EXIT
= ἀπὸ τὸ ἔξιτε = ἐξέλθετε
EYES
= ἀπὸ τὸ φάεα = μάτια.
FATHER
= ἀπὸ τὸ πάτερ (πατήρ).
FLOWER
= λατινικὰ flos ἀπὸ τὸ φλόος.
FRAPPER
= ἀπὸ τὸ φραγκικὸ hrappan ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ (F)ραπίζω = κτυπῶ ( F= δίγαμμα).
GLAMOUR
= λατινικὸ gramo ur ἀπὸ τὸ γραμμάριο. Οἱ μάγοι παρασκεύαζαν τὶς συνταγές τους μὲ συστατικὰ μετρημένα σὲ γραμμάρια καὶ ἐπειδὴ ἡ ὅλη διαδικασία ἦταν γοητευτικὴ καὶ μὲ κύρος, τὸ gramou r – glamou r, πῆρε τὴν σημερινὴ ἔννοια.
HEART, COR
E = ἀπὸ τὸ κέαρ = καρδιά.
HUMOR
= ἀπὸ τὸ χυμὸρ = χυμὸς (Στὴν εὐβοϊκὴ διάλεκτο, ὅπως ἀναφέρεται καὶ στὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος, τὸ τελικὸ ’ ς’ προφέρεται ὡς ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ ἀντὶ σκληρότης).
ILLUSION
= ἀπὸ τὸ λίζει = παίζει.
ΙS
= ἀπὸ τὸ εἷς.
KARA
T = ἐκ τοῦ κεράτιον, (μικρὸ κέρας γιὰ τὴ στάθμιση βάρους).
KISS ME
= ἐκ τοῦ κύσον μὲ = φίλησε μὲ (…εἶπε ὁ Ὀδυσσέας στὴν Πηνελόπη).
LORD
= ἐκ τοῦ λάρς. Οἱ Πελασγικὲς Ἀκροπόλεις ὀνομάζονταν Λάρισσες καὶ ὁ διοικητὴς τοὺς λὰρς ἢ λαέρτης. Ὅπως: Λαέρτης – πατέρας τοῦ Ὀδυσσέα).
LOVE
= λατινικό: love ἀπὸ τὸ ’λάFω’. Τὸ δίγαμμα (F) γίνεται ‘αὖ’ καὶ ’ λάF ὢ’ σημαίνει «θέλω πολύ».
MARMELADE
= λατινικὰ melimelum ἀπὸ τὸ μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX
= ἀπὸ τὸ μήτρα.
MATURITY
= λατινικά: maturus ἀπὸ τὸ μαδαρὸς= ὑγρός.
MAXIMUM
= λατινικά: maximum ἀπὸ τὸ μέγιστος.
MAYONNAISE
= ἀπὸ τὴν πόλη Mayon, ποὺ πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸ Μάχων = ἑλληνικὸ ὄνομα καὶ ἀδελφός του Ἀννίβα.
ME
= ἀπὸ τὸ μέ.
MEDICINE
= λατινικὰ :medeor ἀπὸ τὸ μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω ἐπιδέξια. Καὶ μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE
= ἀπὸ τὸ μῆνις.
MENTOR
= ἀπὸ τὸ μέντωρ.
MINE
= ἀπὸ τὸ Μινῶαι (= λιμάνια τοῦ Μίνωα, ὅπου γινόταν ἐμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητῶν λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ἐ’84,2).
MINOR
= λατινικά: minor ἀπὸ τὸ μινὺς = μικρός. Στὰ ἐπίσημα γεύματα εἶχαν τὸ μινύθες γραμμάτιον, ἕνα μικρὸ κείμενο στὸ ὁποῖο ἀναγραφόταν τί περιελάμβανε τὸ γεῦμα. Παράγωγο τό… menu!
MODEL
= ἀπὸ τὸ μῆδος= σχέδιο (ἡ ἴδια ρίζα μὲ τὴ μόδα (= moda).
MOKE
= ἀπὸ τὸ μῶκος = αὐτὸς ποὺ χλευάζει.
MONEY
= λατινικό: moneta ἀπὸ τὸ μονία = μόνη ἐπωνυμία τῆς Θεᾶς Ἥρας: Ἠραμονία. Στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ τῆς Θεᾶς στὴ Ρώμη ἦταν τὸ νομισματοκοπεῖο καὶ τὰ νομίσματα ἔφεραν τὴν παράστασή της, (monetae).
MOTHER
= ἀπὸ τὸ μάτηρ, μήτηρ.
Όμηρος
MOVE
= ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ ἀμείβου = κουνήσου!
MOW
= ἀπὸ τὸ ἀμάω = θερίζω.
NIGHT
= ἀπὸ τὸ νύχτα.
NO
= λατινικό: non, ne ἐκ τοῦ ἐκ τοῦ νή: ἀρνητικὸ μόριο ( ”νέ τρώει, νὲ πίνει”), ἢ (νηπενθὴς = ἀπενθῆς, νηνεμία = ἔλλειψη ἀνέμου.
PAUSE
= ἀπὸ τὸ παύση.
RESISTANCE
= ἀπὸ τὸ ρὰ + ἴστημι.
RESTAURANT
= ἀπὸ τὸ ρὰ + ἵσταμαι = ἔφαγα καὶ στηλώθηκα.
RESTORATION
= λατινικὰ restauro ἀπὸ τὸ ρά+ιστημι, ὅπου τὸ ρὰ δείχνει συνάρτηση, ἀκολουθία, π.χ . ρὰ-θυμός, καὶ ἴστημι = στήνομαι.
SERPENT
= λατινικὰ serpo ἀπὸ τὸ ἕρπω (ἑρπετό). H δασεία ( ‘) προφέρεται ὡς σ = σερπετό.
SIMPLE
= ἀπὸ τὸ ἁπλοὺς (ἡ λέξη δασύνεται).
SPACE
= ἀπὸ τὸ σπίζω = ἐκτείνω διαρκῶς.
SPONSOR
ἀπὸ τὸ σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER
ἀπὸ τὸ τρύω (διαπερνῶ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνῶ τὸν Ἀτλαντικό.
TURBO
= ἀπὸ τὸ τύρβη = κυκλικὴ ταραχώδης κίνηση.
YES
= ἀπὸ τὸ γὲ = βεβαίως.
WATER = ἀπὸ τὸ Ὕδωρ (νερό), μὲ τὸ δ νὰ μετατρέπεται σὲ τ

Ποιοι κλέβουν τον ελληνικό χρυσό και το ουράνιο

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Συναγερμός χτύπησε στο κέντρο πυρηνικών ερευνών «Δημόκριτος» και στα υπουργεία Βιομηχανίας και Ενέργειας, όταν έφτασε πριν 12 χρόνια απόρρητη έρευνα που αφορούσε την τεράστια συγκέντρωση ραδονίου στον ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στη Νεράιδα Θεσπρωτίας.
Η μέτρηση ήταν 9.500 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με όριο επιφυλακής τα 150. Παρόμοια υψηλά κοιτάσματα ραδονίου διαπιστώθηκαν στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μυκόνου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδας, Νιγρίτας και Σουρωτής.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο που αποτελεί την πιο σημαντική ένδειξη για ύπαρξη ουρανίου στις περιοχές που βρίσκεται.
Παράλληλα, στο όρος Παγγαίο, στην Καβάλα, δίνεται μάχη μεταξύ μεγάλων Funds επενδυτών της Αμερικής για την εξόρυξη τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού που υπάρχουν εκεί, ενώ στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής έχει ήδη ξεκινήσει η εκμετάλλευση του υπεδάφους που έχει χρυσό και ουράνιο από την TVX Gold του Τζορτζ Σόρος.
Απόρρητη έκθεση του Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) εμφανίζει κοιτάσματα Ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πύραυλους που υπάρχουν στο ελληνικό υπέδαφος αξίας σε δραχμές (η έκθεση είναι του 1996) 100 τρισ. δρχ.
Το κείμενο της έκθεσης υπογράφεται από 7 διακεκριμένους επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατ. τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Να σημειωθεί ότι η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στη διεθνή αγορά είναι 25.000 δολάρια το γραμμάριο.
Υπολογίζεται ότι το ελληνικό ουράνιο και ο ελληνικός χρυσός έχουν συνολική αξία 80 δισ. ευρώ.
Το ερώτημα είναι πόσο θα ξεπουλήσουμε και αυτόν τον ορυκτό πλούτο στους ξένους εν ονόματι της δέσμευσης των 50 δισ. ευρώ που πρέπει να βρούμε τα επόμενα δύο χρόνια.

Πηγή: newsbomb

Αβλαβής Διέλευση Πλοίων... Προς γνώση και συμμόρφωση των γειτόνων μας




Οι γείτονες κάνουν πως δεν τα γνωρίζουν... Οι δικοί μας; (δεν θέλω να πιστέψω ότι τα αγνοούν)...




Ενοποίηση των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας «βλέπει» ο Νταβούτογλου

http://www.newscode.gr/images/sized/articles/davoutolou-458x315.jpg«Είμαστε στα πρόθυρα μιας ιστορικής ενοποίησης» δήλωσε ο υπουργός …
Εξωτερικών της Τουρκίας και βασικός εκφραστής του νεο – οθωμανικού πολιτικού προγράμματος Αχμέτ Νταβούτογλου από το βήμα συμποσίου στο οποίο συμμετείχε και πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Ο «Κίσινγκερ» της τουρκικής διπλωματίας τόνισε ότι «Το 2023 είναι το 100ο έτος της Δημοκρατίας μας.
Όπως, κατακερματίστηκε σε κομμάτια ένα κράτος που ήταν το πολιτικό κέντρο ενός πανάρχαιου πολιτισμού, διαχωρίστηκαν τα ιδρυτικά στοιχεία αυτού του κράτους, απομακρύνθηκαν ψυχολογικά και ιστορικά το ένα από το άλλο, μέσα στα 12 χρόνια που πέρασαν από το 1911, ξεκινώντας από την Τρίπολη, και μέχρι το 1923, και όπως στο ιστορικό αποτέλεσμα αυτής της απομάκρυνσης, το 1923 γεννήθηκε μια νέα δημοκρατία, ως ένα νέο εθνικό κράτος και με αυτούς που απομείνανε επωμίστηκε τον αγώνα να μεταφέρει στο κόσμο κάποια συγκεκριμένα μηνύματα, έτσι και εμείς τώρα από το 2011 μέχρι το 2023 είμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη να ενοποιήσουμε ξανά αυτά τα διασπασμένα, αποχωρισμένα εθνικά στοιχεία».

Το 2023 ο μεγάλος στόχος

Στις 21/5/2009, δηλαδή πριν από περίπου δύο χρόνια ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου σε ομιλία, την οποία είχε πραγματοποιήσει στην οικία του πρέσβη της Τουρκίας στις Βρυξέλλες είχε εκφράσει την πεποίθηση ότι το έτος 2023, δηλαδή στην επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, η Τουρκία θα είναι δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας.

Μάλιστα είχε κάνει λόγο για νέο «Πόλεμο Ανεξαρτησίας», τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «Το μέλλον της Τουρκίας είναι λαμπρό.Την Τουρκία δεν μπορεί κανένας να τη διασπάσει και να την εντάξει σε θέση χώρας δεύτερης κατηγορίας. Ο αγώνας μας τώρα δεν είναι πόλεμος της ανεξαρτησίας.
Είναι ένας αγώνας να μετατρέψουμε την Τουρκία σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Αυτή τη στιγμή, στις γύρω περιοχές δεν σημειώνεται καμμία εξέλιξη χωρίς τη βούληση της Τουρκίας, χωρίς να το έχει υπόψη της η Τουρκία και χωρίς να υπάρχει η έγκρισή της.Είθε, όταν εορτάζουμε την 100η επέτειο της Ίδρυσης της Δημοκρατίας, να μην συμβαίνει τίποτε στον κόσμο χωρίς την έγκριση της Τουρκίας και χωρίς να είναι εκείνη ενήμερη».

«Ένωση του Καυκάσου»

Ταυτοχρονα η τουρκική διπλωματία επεξεργάζεται το πρόγραμμα «Ενωμένος Καύκασος» με το πρώτο βήμα να γίνεται μέσω της κατάργησης της χρήσης διαβατηρίων από Τούρκους πολίτες ώστε να μεταβαίνουν στην Γεωργία αντίστροφα. Το πρόγραμμα «Ενωμένος Καύκασος», όπως χαρακτηριστικά λέγεται, αποτέλεσε το βασικό αντικείμενο συζήτησης ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκία Αχμέτ Νταβούτογλου και τον Γεωργινό Πρόεδρο Μιχαήλ Σαακασβίλι πριν από περίπου ένα μήνα σε συνάντηση που είχαν οι δύο τους στην Τιφλίδα.

Η λεγόμενη «Ένωση του Καυκάσου», η οποία προωθείται με αντικειμενικό σκοπό να αποτελέσει μια μικρογραφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή του Καυκάσου στοχεύει στην ενίσχυση της οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας ανάμεσα στην Τουρκία και στην Γεωργία, αλλά και ευρύτερα ανάμεσα στις χώρες του Νότιου Καυκάσου.
Για την Τιφλίδα αποτελεί ζήτημα εξαιρετικά μεγάλης στρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας, δεδομένων των κακών σχέσεων με τη Μόσχα, οι οποίες καθιστούν, κυρίως μετά τις στρατιωτικές συγκρούσεις του 2008, τη θέση της Γεωργίας εξαιρετικά επισφαλή. Σε αυτή τη βάση η Γεωργία επιδιώκει την ενίσχυση των σχέσεων της με την Τουρκία, οι οποίες ειναι παραδοσιακά πάρα πολύ καλές ιδιαίτερα σε τομείς όπως η οικονομία, η ασφάλεια, η ενέργεια, οι μεταφορές και ο πολιτισμός.
Η «Ένωση του Καυκάσου», αν πετύχει ως πολιτικό και οικονομικό σχέδιο και πρόγραμμα, θα περιλαμβάνει εκτός από την Τουρκία και τη Γεωργία και τις υπόλοιπες χώρες του νότιου Καυκάσου, όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία και εκτός των άλλων θα έχει ως ζητούμενο την επίλυση των διαφορών μεταξύ τους.

Πηγή: 24ωρο

Ο αγάς πάλι άρχισε να έχει οράματα... και μη μου πει κανείς ότι είναι μεγάλη πολιτική μορφή ο Νταβούτογλου... Τίποτα δεν είναι, απλά υπογράφει (χωρίς να καταλαβαίνει) το διαμελισμό της Τουρκίας, πιστεύοντας σε ανοησίες ενοποίησης της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας, νομίζοντας ότι θα γίνει ένας νέος σουλτάνος...  
Αυτά που λέει θα μπορούσε κανείς να τα ονομάσει "νεοθωμανικό ψυχαναγκασμό".
Οι γείτονες και κουμπάροι θα μείνουν με την όρεξη της "περιφερειακής δύναμης"... Είναι τελειωμένοι κι ακόμη αρμενίζουν σε πελάγη στρατηγικής ευτυχίας με τον νεραϊδοχτυπημένο Νταβούτογλου και τον ωμό ανατολήτη με την κοσμική ψευδομάσκα Ερντογάν, έχοντες νεοθωμανικές παραισθήσεις. "Μία κίνηση" να κάνει η Ελλάδα στη γεωπολιτική σκακιέρα μέσω της διπλωματικής οδού κυρίως και οι Τούρκοι θα το φυσάν και δεν θα κρυώνει. Εκεί θα είναι και το τέλος τους... αρκεί να εξαλείψουμε τα φοβικά μας και ραγιαδικά σύνδρομα. Πολιτική βούληση χρειάζεται και θάρρος...

Μήνυμα Μ.Ομπάμα για την 25η Μαρτίου


 

ImageΤη συμβολή της Ελλάδας, λίκνου της δημοκρατίας, στην ίδρυση και λειτουργία των Ην. Πολιτειών, επισημαίνει ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε διακήρυξη για την ημέρα της ελληνικής ανεξαρτησίας στην οποία υπογραμμίζει επίσης τον ρόλο της ελληνοαμερικανικής κοινότητας ως γέφυρας ανάμεσα στις δυο χώρες αλλά και ως ένα από τα πλέον δυναμικά στοιχεία της αμερικανικής κοινωνίας.
“Πριν 190 χρόνια η Ελλάδα επανέκτησε την ανεξαρτησία της και αναδείχθηκε για δεύτερη φορά στην Ιστορία σε σύμβολο δημοκρατίας” τονίζει, μεταξύ άλλων, ο κ. Ομπάμα και σημειώνει ότι “καθώς η Αμερική αναγνωρίζει αυτή τη στιγμή ορόσημο για το λίκνο της δημοκρατίας, γιορτάζουμε επίσης τη θερμή φιλία μας με την Ελλάδα και τη διαχρονική επιρροή της ελληνικής κουλτούρας στη χώρα μας”.

“Καθώς οι ιδρυτές της Αμερικής οραματίζονταν μα νέα διακυβέρνηση αντλούσαν από τις βασικές δημοκρατικές αρχές που αναπτύχθηκαν στην αρχαία Ελλάδα” αναφέρει ο Αμερικανός πρόεδρος και σημειώνει ότι “στην πορεία των αιώνων οι αρχές αυτές - δημοκρατία, ισότητα και ελευθερία - έχουν εμπνεύσει τους πολίτες μας και ολόκληρο τον κόσμο”.

Ο κ. Ομπάμα επισημαίνει ότι “η σχέση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα υπερβαίνει τις κοινές αξίες μας και ενδυναμώνεται από την ξεχωριστή επιρροή της ελληνικής κουλτούρας στη ζωή μας. Από την αρχιτεκτονική των ιστορικών μνημείων μας, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία που διδάσκεται στις μαθητικές αίθουσες, η Αμερική αντλεί γνώση από τις βαθιές πνευματικές παραδόσεις των Ελλήνων”.

Υπογραμμίζει, επίσης, τη συμβολή της ελληνικής ομογένειας που “έχει διατηρήσει τα καλύτερα της παράδοσής της, και ταυτόχρονα έχει εμπλουτίσει τον εθνικό μας χαρακτήρα”, και τονίζει ότι η σχέση αυτή ανάμεσα στις δυο χώρες και τους λαούς τους δεν περιορίζεται στο παρελθόν, αλλά αφορά και “το κοινό μέλλον και τη δέσμευση να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ως φίλοι και σύμμαχοι”.

Με αυτό το σκεπτικό, ολοκληρώνει ο Αμερικανός πρόεδρος, “ανακηρύσσω την 25η Μαρτίου 2011 ως Ημέρα Ελληνικής Ανεξαρτησίας, εθνική ημέρα εορτασμού της ελληνικής και αμερικανικής δημοκρατίας, και καλώ τον λαό των ΗΠΑ να την τιμήσουν με τις ανάλογες εκδηλώσεις και ενέργειες”.

Πηγή: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κάτι είναι κι αυτό... και ξέρετε, ο κ. Ομπάμα δεν αναγνώρισε τίποτα περισσότερο από την καθαρή αλήθεια...
Τον ευχαριστούμε που αναγνωρίζει ότι "μας χρωστάει" πολλά πράγματα... Χωρίς την Ελλάδα πραγματικά ο παγκόσμιος πολιτισμός θα ήταν διαφορετικός και προς την πολύ λάθος κατεύθυνση (όχι ότι σήμερα δεν παρεκκλίνει)...
κ. Ομπάμα εσύ αναγνωρίζεις... και τα δικά μας πολιτικά λουλούδια ακόμη κοιμούνται. Ξυπνάτε ρεεεεεε!!!

Προετοιμάζεται διπλωματικά και στρατιωτικά η Ελλάδα για «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο

Του Μανώλη Κυπραίου
Ανησυχία επικρατεί τόσο στο υπουργείο Εξωτερικών, όσο και στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναφορικά με τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας, όπου ευθέως αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε θαλάσσιες ζώνες τις οποίες έχει δικαίωμα να τις ελέγχει βάσει του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.
Η πρώτη πρόκληση αφορά την περιοχή του Καστελλόριζου, όπου οι Τούρκοι έχουν εξαγγείλει μια από τις μεγαλύτερες αεροναυτικές ασκήσεις των τελευταίων 20 ετών, θέμα το οποίο είχε αναδείξει πρόσφατα πρώτο το newscode (διαβάστε εδώ: Την μεγαλύτερη αεροναυτική άσκηση ετοιμάζει η Τουρκία στο Καστελόριζο ). Η δεύτερη πρόκληση αφορά την απαίτηση της τουρκικής κυβέρνησης, τα ερευνητικά πλοία που εκτελούν αποστολές χαρτογράφησης του βυθού σε περιοχές νοτίως της Κρήτης και νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου να της καταθέτουν χάρτες διάπλου και ρότας.
Η μεγαλύτερη ανησυχία για την ελληνική πλευρά είναι πως λόγω του γεγονότος πως η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχει μετατραπεί σε «θερμή ζώνη» από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια στη Λιβύη και τα βλέμματα της Διεθνούς Κοινότητας είναι στραμμένα εκεί, η Τουρκία θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα «θερμό επεισόδιο» στοχεύοντας στα «μειωμένα αντανακλαστικά» των ισχυρών δυνάμεων.
Στόχος της Άγκυρας, όπως εκτιμά η ελληνική πλευρά, είναι η δημιουργία καθεστώτος αμφισβήτησης των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών που σχεδιάζει να ανακηρύξει η Αθήνα. Ιδιαίτερα μετά τα πρώτα στοιχεία διεθνών επιχειρήσεων ελέγχου κοιτασμάτων, πως η Ελλάδα διαθέτει πολύ περισσότερο πετρέλαιο και φυσικό αέριο από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί, στη νότιο Κρήτη και νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου, είναι «ηλίου φαεινότερο» πως η Άγκυρα θα διεκδικήσει «μερίδιο» με οποιοδήποτε τρόπο και κυρίως κόστος.
Εν ολίγοις η Τουρκία εκμεταλλευόμενη τα-συνήθη-αργά αντανακλαστικά της Ελλάδας, θα επιχειρήσει με τη γνώριμη σε αυτή «πολιτική των κανονιοφόρων» να επιβάλει τη βούλησή της.
Ενισχύεται η στρατιωτική παρουσία στο Ν/Α Αιγαίο
Για την όλη κατάσταση και το σκηνικό κρίσης που πάει να δημιουργήσει η Αγκυρα στο Αιγαίο, έχει ενημερωθεί ο πρωθυπουργός, τόσο από τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, όσο και από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο. Τι συμφωνήθηκε λοιπόν.
Σε διπλωματικό επίπεδο, το ΥΠΕΞ εξουσιοδότησε τους πρέσβεις της χώρας στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, να τους ενημερώσουν για τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας.
Σε τακτικό-επιχειρησιακό επίπεδο, θα σταλεί στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου μοίρα του Πολεμικού Ναυτικού αποτελούμενη από φρεγάτες, πυραυλακάτους και πλοία υποστήριξης. Παράλληλα θα γίνει μεταστάθμευση μαχητικών και επιθετικών ελικοπτέρων σε στρατιωτικά αεροδρόμια νησιών του νοτιοανατολικού Αιγαίου, ενώ επίλεκτες μοίρες του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού θα «διασπαρθούν, εκεί που πρέπει», όπως μας δήλωσε ανώτατος αξιωματούχος του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
Συνεχή ενημέρωση σε Λευκωσία και Τελ Αβίβ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως για τις εξελίξεις έχει δείξει τόσο η Κύπρος όσο και το Ισραήλ, χώρες οι οποίες επηρεάζονται άμεσα από τις κινήσεις της Τουρκίας, μιας και η Λευκωσία και το Τελ Αβίβ έχουν συμφωνήσει με την Ελλάδα να δημιουργήσουν γραμμή μεταφοράς του φυσικού αερίου από το κοινό κοίτασμα «Λεβιάθαν» που βρίσκεται μοιρασμένο στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες του Ισραήλ και της Κύπρου.
«Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τους Ισραηλινούς και την Λευκωσία για τα παιχνίδια των Τούρκων» τόνισε χαρακτηριστικά στο newscode ανώτερος διπλωματικός υπάλληλος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Πηγή: www.newscode.gr

Σκηνές από μια παρέλαση: Χειρότερη η σιωπή από το γιουχάισμα




Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Για πρώτη ίσως φορά μια φωτογραφία δεν αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Αλλά και δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψει κανείς τη θλίψη, την απογοήτευση, αυτό το κενό στο στομάχι που ένιωθε όποιος κυκλοφόρησε  στους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος την ώρα της παρέλασης.

Αραία αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα αυτοί που στάθηκαν στις άκρες των κεντρικών δρόμων. Ένα απόλυτο κενό μπροστά στον μοναχικό Άγνωστο Στρατιώτη. Ένα βουβό και άψυχο κτίριο πίσω του η Βουλή. Ένα κουφάρι η εξέδρα των επισήμων. Παντού πρόσωπα σκυθρωπά, περίλυπα, μετείχαν έλεγες σε πένθος και όχι σε εθνική γιορτή. Σε εθνικό πένθος. Ίσως για μια στιγμή να πετάρισε η ελπίδα βλέποντας τα νιάτα να παρελαύνουν.

«…κι’ έλεες πότε αχ πότε βγάνω το κεφάλι από τσ’ ερμιές;
Κι’ αποκρίνοντο από πάνω κλάψες, άλυσες, φωνές»…


Για μια στιγμή μόνο. Και μετά, το άγχος της επόμενης μέρας, η ανασφάλεια και η αγωνία, το βάρος της ενοχής μπροστά στη νεολαία – όχι, δεν τα φάγαμε μαζί, αλλά μαζί τους ψηφίσαμε.

Με άδειο βλέμμα κοιτούσαν τους μετανάστες που γλιστρούσαν ανάμεσά τους, ανεμίζοντας  πλαστικές γαλανόλευκες,  με τις τσάντες – μαϊμούδες παρατημένες σε μια γωνιά. Κάπου βαθιά, κάτω από στρώματα συναισθημάτων, κρυβόταν ακόμη καλά η οργή.

Σιδερόφραχτη η Αθήνα τη μέρα της γιορτής. Παντού αστυνομικοί και ένας προστατευτικός κλοιός από κράνη και ασπίδες γύρω από το κοινοβούλιο και την εξέδρα με τους «επίσημους».

«…γιατί τα’ σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά»


Κι’ όταν ξέσπασαν τα επεισόδια στο κέντρο της πλατείας, ανάμεσα σε μια ομάδα εκπαιδευτικών και τους άνδρες των ΜΑΤ, το μόνο που έσχιζε την ησυχία νεκροταφείου στην πόλη, ήταν η δυνατή και διαπεραστική φωνή μιας διαδηλώτριας. Ακόμη πιο ανησυχητικό: Οι ΄Ελληνες, φύσει περίεργοι, αυτοί που προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο για να χαζέψουν δυο τρακαρισμένα αυτοκίνητα, δεν γύρισαν καν προς την πλευρά των επεισοδίων. Και το πιο χαρακτηριστικό: Ο λιγοστός κόσμος είχε σκορπιστεί στην Αμαλίας και στην Πανεπιστημίου, αλλά εκεί, απέναντι από το Κοινοβούλιο και τους επισήμους, υπήρχε το απόλυτο κενό.

«εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή
κι ένα στόμα εκαρτερούσες,
“έλα πάλι” να σου πει».


Αν τα πάνσοφα στελέχη του πολιτικού μας προσωπικού μπορούσαν να περπατήσουν ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους κι’ αν τους είχε μείνει λίγη ψυχή μέσα τους, θ’ αποζητούσαν τους προπηλακισμούς, θ’ αναζητούσαν ένα γιουχάισμα, ίσως και να νοσταλγούσαν τις παλιές ευτυχισμένες μέρες με τον κόσμο να χειροκροτεί ξέγνοιαστος, κι’ ας αρμένιζε προς την καταστροφή.

Αν μπορούσαν να περπατήσουν ανάμεσα στον κόσμο, θα ένιωθαν αυτή τη βουβή οργή, αυτήν την απέχθεια μπροστά στη σαπίλα της αποσύνθεσης, αυτήν την αδιαφορία και αυτήν την μοιρολατρία. Αλλά δεν μπορούν.

Αν μπορούσαν να νιώσουν την απογοήτευση αυτού του κόσμου, που ξαφνικά νιώθει ανυπεράσπιστος και προδομένος από τους πολιτικούς του ταγούς, τσακισμένος από τα ψέματα και τις απατηλές υποσχέσεις, τότε δεν θα είχε σημασία η καταδίκη περιστατικών διαμαρτυρίας, θα ήταν ευπρόσδεκτος ακόμη και ο χουλιγκανισμός, προτιμότερος πάντως από την απάθεια. Αλλά δεν μπορούν.

Κι’ αν μπορούσαν να προβλέψουν αυτήν την παγωμένη ατμόσφαιρα, δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να συγκαλέσουν – την προηγουμένη – κοτζάμ υπουργικό συμβούλιο για ν’ ακούσουν τον πρωθυπουργό να εμψυχώνει τους υπουργούς του, να ξετρυπώσουν λίγη από την χαμένη γενναιότητα και να πάνε στις παρελάσεις. Αλλά δεν μπορούν – κι’ ας είναι η πολιτική η τέχνη του προβλέπειν.

«Δεν θα κλειστούμε στα γραφεία μας», μάθαμε πως τους είπε. Κλείστηκαν, όμως, από κλοιό αστυνομικών. Ίσως πια και να θεωρούν νίκη την αποφυγή των επεισοδίων διαμαρτυρίας.

Αναγάλλιασε η ψυχή τους μια μέρα πριν, όταν, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ο πρόεδρος της Επιτροπής Καταπολέμησης του μαύρου χρήματος, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Νικολούδης, τους έδωσε, άθελά του είμαι βέβαιη, άφεση αμαρτιών.

Οι πολιτικοί, είπε, δεν είναι η πιο διεφθαρμένη κοινωνική ομάδα! Αλλά είναι «κοινωνική ομάδα» οι πολιτικοί; Αυτό είναι; Έτσι τους αρέσει να τους αποκαλούν;

Ανακουφίστηκε, λοιπόν, αυτή η ιδιότυπη πολιτική ομάδα, όταν πληροφορήθηκε πως υπάρχουν «άλλες ομάδες, που δεν δίνουν λόγο πουθενά και κανέναν έλεγχο δεν επιδέχονται, παρότι και σε εξωχώριες εταιρίες συμμετέχουν και το βάρος της απόδειξης δεν οφείλουν».

Αλήθεια; Και ποιος επιτρέπει σ’ αυτές τις «ομάδες» να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Ποιος τους προστατεύει επειδή εκπροσωπούν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα – χρηματοδότες των πολιτικών δραστηριοτήτων; Ποιος τους εκτρέφει με την θεσμοθετημένη διαπλοκή; Γιατί δεν ελέγχονται;

Μίλησε και γι’ αυτούς που έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό ο κ. Νικολούδης. «Όλοι μαζί τα φύγαμε», είπε, παραφράζοντας την γνωστή πλέον φράση. Είπε πως σ’ αυτό το σπορ επιδόθηκαν ακόμη και καλόγριες! Αλλά όχι πολιτικοί! Αλήθεια; Και ποιος μας βεβαιώνει ότι οι καλόγριες δεν ήταν ενεργούμενα αυτών που «φέρουν το βάρος της απόδειξης των πηγών των χρημάτων τους;». Και από πού και ως πού κάθε Αύγουστο, όταν, σκόπιμα μέσα στον καύσωνα και στις διακοπές, δίνονται στη δημοσιότητα τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών, χρειαζόμαστε μια βδομάδα για μια γρήγορη ανάγνωση; 

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2843/2000) με τον οποίο αφαιρέθηκε από την εισαγγελική αρχή η δυνατότητα διενέργειας ανάκρισης, προανάκρισης ή προκαταρκτικής εξέτασης για πιθανολογούμενα αδικήματα στο Χρηματιστήριο, παρά μόνο αν υπήρχε άδεια του δικαστικού συμβουλίου;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2522/1997) που επέτρεπε την μη εκτέλεση ακόμη και αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων,  οι οποίες ακύρωναν παράνομες αναθέσεις δημοσίων συμβάσεων; 

Ποιος μετέτρεψε την απιστία περί την υπηρεσία από κακούργημα σε πλημμέλημα (2178/1993);

Ποιος έφτιαξε τον φορολογικό νόμο (3021/2001), με τον οποίο καταργήθηκε εμμέσως το πόθεν έσχες και δόθηκε η δυνατότητα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, απαλλάσσοντας τα  φυσικά πρόσωπα από την υποχρέωση να δικαιολογούν στην  Εφορία την προέλευση των χρηματικών ποσών που κατέβαλλαν, προκειμένου να χορηγήσουν δάνεια σε άλλους ιδιώτες ή επιχειρήσεις στις οποίες ήσαν μέλη ή μέτοχοι για να αγοράσουν μετοχές ανωνύμων εταιριών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο; 

Ποιος έφτιαξε τον νόμο, που προστέθηκε ως τροπολογία στο… νομοσχέδιο για την στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών και με τον οποίο απαλλάχθηκαν από κάθε ποινική ευθύνη οι διοικήσεις των προβληματικών επιχειρήσεων περιόδου 1983 -1990;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2446/96) με τον οποίο η σύναψη προγραμματικών συμφωνιών από της διοικήσεις των ΔΕΚΟ επιτρεπόταν να γίνεται…  «κατά παρέκκλιση κειμένων διατάξεων»; 

Για να μην μιλήσουμε ξανά για το άρθρο (περί γρήγορης παραγραφής των αδικημάτων των πολιτικών) 86 του Συντάγματος, που επιμένουν να μην μαζεύονται τριακόσιοι άνθρωποι για να το αλλάξουν, αρκούμενοι σε πασαλείμματα, όπως το τελευταίο με τις αλλαγές του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Και τέλος, ποιος εξέθρεψε το ρουσφέτι και μοίρασε διορισμούς και υπογραφές; Ποιος άλλος εκτός από τον πολιτικό μας κόσμο;

Ποιος άλλος εκτός από τον πολιτικό μας κόσμο εκμαύλισε τον λαό, εκτρέφοντας την φαυλοκρατία, την αδιαφορία, την επικράτηση του ατομικού έναντι του κατά Αριστοτέλη Κοινού Καλού;

Ποιος μας κατάντησε όπως ακριβώς μας περιγράφει, με πικρό χιούμορ, στο εξαιρετικό – και πάντα επίκαιρο, αν και πρωτοανέβηκε το 1979 – θεατρικό έργο του Μάριου Ποντίκα «Εσωτερικαί Ειδήσεις»;  (elzoni.gr)

Αξίζει να το απολαύσετε, εκεί, στο Θέατρο «Ράγες», στο Γκάζι, για να δείτε να ξεδιπλώνονται με τον πιο σύγχρονο και σπαρταριστό τρόπο σκηνές από την σημερινή Ελλάδα. Μια ομάδα σπουδαίων ηθοποιών, σε σκηνοθεσία Μάνου Τσότρα, ετοίμασε την κωμωδία της χρονιάς, τον καθρέφτη της κοινωνίας μας, όπως την έπλασε στα μέτρα του το πολιτικό κατεστημένο. Χωρίς υπερβολές, ανώφελες ρητορείες και ηθικοπλαστικά κηρύγματα.

Για να νιώσουμε πώς φθάσαμε ως εδώ και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό. Πώς φθάσαμε να κρεμόμαστε και πάλι από τα χείλη – και τα ληστρικά επιτόκια - των ισχυρών, πώς καταντήσαμε να ζητιανεύουμε το επόμενο δάνειο και την επόμενη επιμήκυνση.


«Μοναχή τον δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή
δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί»…
Χρόνια Πολλά


Πηγή: "Ελεύθερη Ζώνη" 

Ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου είναι ο μεγάλος Έλληνας σήμερα.

Προς Υπουργό Παιδείας, Διά βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου
 «Κυρία Υπουργέ,
Πληροφορήθηκα από τον Τύπο ότι κλείνει η Βιβλιοθήκη Μύκης - η μόνη Ελληνική βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια της Ξάνθης - για λόγους οικονομικούς.
Σας γνωρίζω ότι αναλαμβάνω τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της εν λόγω βιβλιοθήκης για όσο διάστημα απαιτείται, μέχρι και 10 χρόνια.
Εν αναμονή της απαντήσεώς σας.
Με τιμή
Πρόδρομος Εμφιετζόγλου».
 
 
Εμείς λέμε ότι ο κ. Εμφιετζόγλου  βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά σε θέματα που αφορούν άμεσα τον Ελληνισμό...
 

Δόξα και Τιμή στούς Ἣρωες τοῦ 1821.





Οἱ ἀγῶνες τῶν ἀθάνατων ἡρώων τοῦ ´21, μᾶς συναρπάζουν και μᾶς κατευθύνουν, στή δύσκολη πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ πρός τήν ''ΙΘΑΚΗ''

Τρόικα: Η Ελλάδα δεν αντέχει στρατό 200.000 στελεχών (Mια είδηση που δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά !)

«Λύση» - σοκ για τους επαγγελματίες οπλίτες πενταετούς υποχρεώσεως προτείνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών προδιαγράφοντας φάσμα απολύσεων. Πιθανή λύση οι μετατάξεις ή η απασχόλησή τους στην πολιτική προστασία και τη δασοπροστασία.


Γράφει ο Γιάννης Αντύπας

«Λύση» - σοκ για τους επαγγελματίες οπλίτες πενταετούς υποχρεώσεως προτείνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών. Ενόψει της επικείμενης έλευσής τους για τον νέο έλεγχο, έχουν καταστήσει σαφές στο Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Οικονομικών ότι «η Ελλάδα δεν αντέχει στρατό 200.000 στελεχών»! Αυτή τη στιγμή, οι ένστολοι είναι πάνω από 160.000, ενώ ο συνολικός αριθμός των μισθοδοτούμενων από το Πεντάγωνο ξεπερνά τις 200.000, με την προσθήκη όσων ανήκουν στο λεγόμενο πολιτικό προσωπικό. Η τρόικα ζητεί haircut της τάξης του 30% στο «βαθύ κράτος».
Δεδομένου ότι η πλειοψηφία είναι μόνιμοι, ο «κλήρος» πέφτει στους οπλίτες πενταετούς υποχρεώσεως,
των οποίων η εργασιακή σχέση δεν έχει ακόμη μετατραπεί σε αορίστου χρόνου.
Οσοι δεν ανήκουν σε μάχιμες μονάδες ή ειδικότητες υψηλής εξειδίκευσης ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα της απόλυσης, παρά τη σθεναρή αντίσταση που προβάλλουν ο Ευ. Βενιζέλος και ο Π. Μπεγλίτης. «δεν θα επιτρέψουμε να σπάσει η ραχοκοκαλιά της χώρας», διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ο υπουργός Αμυνας, εξαιρώντας τον Γ. Παπακωνσταντίνου με τον οποίο όπως λέει είναι σε στενή επαφή.
Οι ελεγκτές μας, όμως, υποστηρίζουν ότι η χώρα δεν μπορεί να συντηρεί δύο δημόσιες διοικήσεις, καθώς το μέγεθος του στρατού συγκρίνεται με εκείνο του στενού δημόσιου τομέα.
Λύση για τις ένοπλες δυνάμεις θα ήταν οι εθελοντικές μετατάξεις ή η ανάθεση σε αυτές νέων αποστολών, όπως η πολιτική προστασία και η δασοπροστασία.
Μπορεί σε μία πρώτη ανάγνωση τα καθήκοντα αυτά να φαντάζουν αλλότρια στον χαρακτήρα του στρατού, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο μόνος που μπορεί να τα φέρει σε πέρας. Αυτό που έχει αποκλειστεί, εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων, είναι η εθελουσία.
Αλλωστε, η εκπαίδευση ενός μονίμου κοστίζει εκατομμύρια στο Δημόσιο και είναι απολύτως αντιπαραγωγική η επιλογή της αποστρατείας.
Οι ένοπλες δυνάμεις μπήκαν στο στόχαστρο της τρόικας μετά την αποκάλυψη πως στον προϋπολογισμό του 2011 ενεγράφησαν τα διπλάσια ποσά από τα πραγματικά για την παραλαβή οπλικών συστημάτων. Το θέμα, που έφερε στη δημοσιότητα το «Εθνος», οδήγησε εσπευσμένα τον Ευ. Βενιζέλο και τον Π. Μπεγλίτη στο γραφείο του πρωθυπουργού.
Τα στρατόπεδα
Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε εντολή να προχωρήσει άμεσα η αναδιάρθρωση, καθώς μικροκομματικά συμφέροντα διατηρούν στη «ζωή» περισσότερα από 300 κοστοβόρα στρατόπεδα.
Αντίθετα, η τρόικα δείχνει να μην έχει πρόβλημα με τον αριθμό αστυνομικών, λιμενικών και πυροσβεστών. Η μοναδική αντίρρηση των εκπροσώπων της ΕΚΤ και του ΔΝΤ είναι η κατανομή του προσωπικού. Δεν πρόκειται για επιχειρησιακή παρέμβαση, αλλά για εντοπισμό μιας γνωστής παθογένειας.
Η τοποθέτηση προσωπικού μακριά από την πρώτη γραμμή είναι αυτή που γεννά ανάγκη νέων προσλήψεων, λέξη που οι δανειστές μας ούτε που θέλουν να ακούν.
Επισημαίνουν, λοιπόν, την ανάγκη μεταφοράς προσωπικού σε παραγωγικές δραστηριότητες, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για δευτερεύοντα καθήκοντα όπως υπηρεσίες γραφείου κοκ.
Το θέμα των ενστόλων θα μπει σύντομα προς συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες έγινε μια πρώτη προσέγγιση στο συμβούλιο των αρχηγών των τριών σωμάτων, καθώς κάθε μέρα που περνά οι στρατιωτικοί αντιλαμβάνονται πως θα πρέπει και αυτοί να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Δεδομένης της ευαισθησίας του θέματος για μια χώρα όπως η Ελλάδα, όλες οι σχετικές διεργασίες καλύπτονται, στον βαθμό που είναι εφικτό, από πέπλο μυστικότητας.
Οι αρρυθμιίες
Στην πρόσληψη των οπλιτών πενταετούς υποχρεώσεως βασίστηκε η μείωση της στρατιωτικής θητείας και η δημιουργία του λεγόμενου επαγγελματικού στρατού. Μόνο που, όπως συμβαίνει πολλές φορές στη χώρα μας, οι νέοι δεν επέκτειναν τις δραστηριότητες του στρατού, αλλά επέτρεψαν στους παλαιότερους να μένουν εντός στρατεύματος αλλά εκτός ενεργού δράσης. Το παράδοξο αυτό επισήμανε πρόσφατα ο Θ. Πάγκαλος, προκαλώντας την αντίδραση του Ευ. Βενιζέλου, ο οποίος υπερασπίστηκε τους ένστολους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
Tο είδαμε στο "gkatzios.blogspot.com"

Βρήκαν κι άλλο τρόπο (αναμενόμενο ήταν) ώστε να κόψουν άλλη μία ρίζα και ελπίδα του Ελληνισμού...
Βρε τροϊκανοί θέλετε να μας τρελάνετε; Και ποιος σας ρώτησε με ποιον τρόπο θέλουμε να υπερασπίζουμε τα δίκαιά μας και να προστατεύουμε την πατρίδα μας;

Άρθρο του Ευριπίδη Στυλιανίδη για τη Θράκη και η προκλητική απάντηση της τουρκοφυλλάδας του Ντεντέ...

«Άλλο εξωτερική πολιτική και άλλο δημόσιες σχέσεις»
Άρθρο του Ευριπίδη Στυλιανίδη (Δημοσιεύθηκε στο onalert.gr)
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη γνώση, την εμπειρία και την ικανότητα του Αχμέτ Νταβούτογλου. Είναι υποχρέωση μας όμως να διαβάζουμε την οθωμανική του στρατηγική και την βυζαντινή διπλωματική του νοοτροπία. Οφείλουμε να την αποκαλύπτουμε, να την αναλύουμε ορθά και να την περιορίζουμε εκεί που συγκρούεται με την λογική “του κοινού νου”, όπως αυτός ........... αποτυπώνεται στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Αυτή η ανάγκη καθίσταται επιτακτικότερη, όταν οι Τουρκικοί σχεδιασμοί παρά τον επικοινωνιακά κατευναστικό τους χαρακτήρα προσλαμβάνουν ευθέως χαρακτήρα αμφισβήτησης των αυτονόητων εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων...»
Η τελευταία επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ στην Ελλάδα υπήρξε άκρως αποκαλυπτική. Πρώτον για τους σχεδιασμούς και τις προθέσεις της γείτονας και δεύτερον για την ανησυχητική ανυπαρξία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ και της Ελληνικής κυβέρνησης γενικώς. Μερικά κρίσιμα σημεία αυτής της επίσκεψης είναι τα εξής:

1) Η αμφισβήτηση του αυτονόητου, ότι δηλαδή το Καστελόριζο ανήκει στο Αιγαίο, θέτει ύπουλα τη βάση για υπονόμευση του συγκριτικού πλεονεκτήματος, που σταδιακά αποκτά η Ελλάδα από τον ενιαίο χώρο, που δημιουργείται στις υφαλοκρηπίδες της χώρας μας, της Κύπρου και του Ισραήλ με προοπτική τη στενότερη ενεργειακή στρατηγική συνεργασία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφελώς χάρηκε όταν ο κ. Νταβούτογλου δήλωσε το αυτονόητο, ότι δηλαδή το Καστελόριζο είναι Ελληνικό. Διερωτώμαι δεν αντιλήφθηκε το σκεπτικό του ή δεν γνώριζε ότι η πιο καθαρή συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για σύνορα και υφαλοκρηπίδα είναι αυτή των Δωδεκανήσων, όπως είχε υπογραφεί από την Τουρκία και την Ιταλία πριν την προσχώρηση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα; Σε αυτή τη συνθήκη το Καστελόριζο θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα του αιγαιακού χώρου και του παραπάνω νησιωτικού συμπλέγματος με δεδομένη υφαλοκρηπίδα και προσδιορισμένη αιγιαλίτιδα ζώνη. Αυτό έπρεπε η Ελληνική κυβέρνηση έντονα, σαφώς και αυστηρά να το ξαναθυμίσει στον εκλεκτό μας γείτονα.

2) Η δήλωση για το Casus belli ότι “αν η Ελλάδα παραιτηθεί από την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, τότε η Τουρκία θα αναιρέσει το Casus belli, την απειλή πολέμου” εκτός του ότι υποτιμά τη νοημοσύνη μας, αποτελεί την πλέον ξεκάθαρη ιμπεριαλιστική δήλωση, διατυπωμένη με ένα έξοχο διπλωματικά τρόπο. Με απλά λόγια ο κ. Νταβούτογλου μας δήλωσε ότι “αν η χώρα μας παραιτηθεί από την άσκηση ενός αυτονόητου εθνικού κυριαρχικού της δικαιώματος, που στηρίζεται απόλυτα πάνω στη διεθνή νομιμότητα, τότε μόνο η Τουρκία θα πάψει να την απειλεί με πόλεμο”. Δυστυχώς ο λαλίστατος στο Ερζερούμ πρωθυπουργός δεν είχε τίποτα να πει πάνω σε αυτό, έστω για να καταγράψει την ευθεία διαφοροποίηση της Ελληνικής πλευράς.

3) Η περιοδεία στη Θράκη, στη Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη υπήρξε επίσης πρωτόγνωρη για την νεοθωμανική στρατηγική της Τουρκίας αλλά και για την έλλειψη αντανακλαστικών της Ελληνικής -δεν θέλω να πιστεύω διπλωματίας- γι’ αυτό λέω - πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ.

Τι επιδίωξε η Τουρκική πλευρά και πώς δεν αντέδρασε η Ελληνική;

Ο κ. Νταβούτογλου σαφώς επιδίωξε το ρόλο του προστάτη έναντι των Μουσουλμανικών Μειονοτήτων της Θράκης.

Παραβίασε ευθέως για ακόμη μια φορά τη Συνθήκη της Λωζάννης, μιλώντας για Τουρκική Μειονότητα ενώ είναι σαφές ότι “οι μειονότητες στη Θράκη” όπως αναφέρει το κείμενο της συνθήκης προσδιορίζονται ως “θρησκευτικές” και χαρακτηρίζονται ως “Μουσουλμανικές”.

Ουσιαστικά ο Τούρκος ΥΠΕΞ όχι μόνο με την ορολογία του αλλά και με τις συμβολικές του κινήσεις έδειξε και απέδειξε ότι επιδιώκει όχι την στήριξη των “Τουρκογενών Μουσουλμάνων”, αλλά την Τουρκοποιήση του συνόλου της Μειονότητας στη Θράκη, δηλαδή των Πομάκων και των Ρομά. Γι’ αυτό άλλωστε διήλθε από τον Αθιγγανικό οικισμό των Ρομά Ήφαιστος στην Κομοτηνή και κατέληξε στον Πομακικό Εχίνο στην Ξάνθη.

Ο κ. Νταβούτογλου σε αντίθεση με τον Τ. Ερντογάν συνοδευόταν επίσημα από τους παράνομους Μουφτήδες της Θράκης δείχνοντας ότι δεν σέβεται αλλά “εκβιάζει πολιτικά ή διπλωματικά” την Ελληνική έννομη τάξη, η οποία σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα στις Μουσουλμανικές χώρες (και στη Τουρκία) διορίζει τους Μουφτήδες, διότι τους αναγνωρίζει ως δικαστές, δηλαδήδημόσια αρχή. Κι αυτό είναι μια Ευρωπαϊκή καινοτομία διότι δείχνει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που σέβεται έμπρακτα τη Σαρία (ιερό νόμο του Κορανίου) αρκεί αυτός να μην προσκρούει στο δημοκρατικό μας Σύνταγμα και στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ δεν περιόρισε τις αναφορές του μόνο στην “Τούρκικη Μειονότητα της Θράκης” αλλά μίλησε και για την αντίστοιχη στα Δωδεκάνησα ή για τους Τουρκοκρητικούς.

Τέλος κορύφωση της επίσκεψης ήταν η νομιμοποίηση φορέων που απασχόλησαν την Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη όπως η “Τουρκική Ένωση Ξάνθης” κ.α., η ενθάρρυνση να δημοσιοποιεί και να διεθνοποιεί η Μειονότητα τα ζητηματά της και τέλος η επιθετική δήλωση ότι “εδώ στη Θράκη - ο ΥΠΕΞ της γείτονος - νιώθει σα να βρίσκεται στην πατρίδα του την Τουρκία”.

Σημασία όμως σε αυτό το ταξίδι δεν έχει μόνο τι είπε ή έπραξε συμβολικά ο Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά τι δεν έκανε η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ.

Πρώτα από όλα υπήρξε χαρακτηριστική ευθυνοφοβία απ’ τα αρμόδια Υπουργεία επί τρεις εβδομάδες.
Δεν υπήρξε προσυμφωνημένο πρόγραμμα απ’ τις δύο πλευρές όπως γίνεται συνήθως. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ δεν συνοδευόταν συστηματικά από Υπουργό ή Υφυπουργό της Κυβέρνησης.

Δεν υπήρξαν αντιδράσεις, απαντήσεις ή δηλώσεις έστω που να ισορροπούν αποτελεσματικά τους λόγους ή της πράξεις του επισκέπτη μας. Ένα κράτος παράλυτος παρατηρητής, που με τη στάση του αντί να περιορίζει ενθαρρύνει μεγαλοϊδεατισμούς της γείτονος και ανατρέπει ισορροπίες, επιστρέφοντας τη Θράκη, τη Μειονότητα και τις διμερείς σχέσεις δεκαετίες πίσω, σε εποχές αλυτρωτισμού, ανασφάλειας και αμοιβαίας καχυποψίας.

Για να μην θεωρηθεί συντηρητική ή φοβική η προσέγγιση μου θέτω το ερώτημα και αντίστροφα: Αν αύριο ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Δρούτσας αποφάσιζε να κάνει μια ιδιωτική επίσκεψη σε Ίμβρο, Τένεδο και Κωνσταντινούπολη και δημόσια ενθάρρυνε τους ομογενείς μας και όχι μόνο αλλά και μέλη της Κουρδικής, Αρμένικης ή οποιασδήποτε άλλης μειονότητας να διεθνοποιούν τα ζητήματα στην ΕΕ ή αλλού, δεν θα ενοχλούνταν το Τουρκικό ΥΠΕΞ; Αν ιδιωτικά στη συνέχεια, χωρίς πρόγραμμα, επισκέπτονταν τους Ποντιόφωνους της Σαμψούντας και της Τραπεζούντας και δημόσια τους εκδήλωνε τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την προστασία της γλώσσας και της παράδοσης τους, το Τουρκικό ΥΠΕΞ θα ήταν τόσο αδιάφορο;

Αν σε συνέντευξή του πριν την επίσκεψη, σε Τουρκική εφημερίδα έβαζε ευθέως ζήτημα για απόσυρση του παράνομου Τουρκικού στρατού εισβολής και κατοχής στην Κύπρο και ζητούσε την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου σύμφωνα με το μοντέλο της Γερμανικής επανένωσης παραπέμποντας και στις πρόσφατες διαμαρτυρίες των Τουρκοκυπρίων, θα δημιουργούσε θετικό κλίμα για την επικείμενη συνάντηση με τον κ. Νταβούτογλου;

Όλα αυτά δεν τα λέω επειδή δεν πιστεύω στην προσέγγιση των δύο πλευρών και στην ενίσχυση της Ελληνοτουρκικής συνεργασίας. Το λέω διότι είμαι πεπεισμένος ότι πραγματική πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν προσεγγίσουμε τα ζητήματα με ειλικρίνεια, ρεαλισμό, υπευθυνότητα και αυστηρότητα.

Όσο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την Εξωτερική Πολιτική ως δημόσιες σχέσεις, η Τουρκική διπλωματία εύλογα θα ξεπερνά τα όρια. Θα καταπατά τους κανόνες και θα μεγεθύνει τις ορέξεις της. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το ήπιο ύφος του κ. Νταβούτογλου αλλά το περιεχόμενο και ο συμβολισμός αυτών που λέει και αυτών που πράττει.

Για να παραχθούν αποτελέσματα απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει πραγματικός αλληλοσεβασμός και παρακολούθηση απ’ όλους των κανόνων. Όταν αυτό δεν συμβαίνει η Ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος έναντι του λαού που την εξέλεξε και του έθνους, που εκπροσωπεί να το υπενθυμίζει, να αντιδρά σωστά και έξυπνα, να είναι παρούσα. Αν δεν γνωρίζει να το κάνει αυτό, ας ακούσει τους έμπειρους διπλωμάτες του Ελληνικού ΥΠΕΞ. Αν δεν τολμά ή δεν θέλει για λόγους τοπικής ψηφοθηρίας, τότε καλύτερα να αποφεύγει τέτοια εγχειρήματα διότι κάποια στιγμή θα λογοδοτήσει όχι μόνο στο λαό αλλά κυρίως στην Ιστορία. 

Ο "σχολιασμός" του άρθρου από τον "δημοσιογράφο" Abdülhalim Dede στην τουρκοφυλλάδα "Trakya’nin Sesi"
Μετάφραση: tourkikanea.gr

Η "παπαριά" του Ευριπίδη

Ο υπηρετήσας ως υφυπουργός ΥΠΕΞ, υπουργός Εθνικής Παιδείας και υπουργός μεταφορών βουλευτής Ροδόπης της Ν.Δ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, σχολιάζοντας την επίσκεψη Νταβούτογλου, πέταξε ανοησία λέγοντας "Υλοποιεί μια συγκεκριμένη πολιτική τουρκοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας".

Εγώ λοιπόν λέω στον Ευριπίδη ότι η Μουσουλμανική Μειονότητα αισθάνεται κατά 99% Τουρκική και αυτό το εκφράζει σε κάθε ευκαιρία…

Οπότε σε αυτό το πλαίσιο ο Νταβούτογλου δεν έχει κανένα ντέρτι να τουρκοποιήσει την μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης !
Αντίθετα αυτό το ντέρτι το έχετε εσείς: Να προσπαθείτε να διαιρέσετε την μειονότητα στα τρία…

Αλλά να μην έχετε καμία αμφιβολία πως θα "πετύχετε" να πάρετε "από τα τρία το μακρύτερο"!

Σχόλιο: Δεν θα πέσουμε στο "επίπεδο" του τούρκου "δημοσιογράφου" με την Ελληνική υπηκοότητα, που ζει και απολαμβάνει στην Ελλάδα και δεν θα σχολιάσουμε τα περί "παπαριάς", "ανοησίας" και "από τα τρία το μακρύτερο", αλλά αν δεν το ξέρει να τον ενημερώνουμε πως πλέον υπάρχουν σύλλογοι Πομάκων και ακόμη και ομοσπονδία συλλόγων Ρομά στην ελληνική Θράκη. Και αν η Τουρκία αισθανόταν τόσο σίγουρη για τον… τουρκισμό της μειονότητας, φυσικά δεν θα έριχνε τόσα χρήματα στον κάθε πικραμένο πράκτορα εδώ…
 
Πηγή: Gatzoli