Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Η ΕΛΛΑΔΑ και η Κύπρος βρίσκονται σε κρίσιμο πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό σταυροδρόμι. Η Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί οικονομικά και πολιτικά, εξαιτίας της ασωτίας δεκαετιών και κυρίως των τελευταίων χρόνων. Η Τουρκία, οι Σκοπιανοί, οι Αλβανοί, εκδηλώνουν επιθετικές ή αλυτρωτικές βλέψεις σε βάρος της. Ιδιαίτερα η Άγκυρα, παρά τις προσπάθειες της Αθήνας να τη διευκολύνει στην ενταξιακή της πορεία προς την Ε.Ε., επιτείνει τις επεκτατικές διεκδικήσεις της κατά της Ελλάδας.
Στρατιωτικά αποδυναμωμένη και οικονομικά εξαρτημένη, η Ελλάδα δεν είναι σήμερα σε θέση να αντιμετωπίσει μιαν αποθηριωμένη Τουρκία, που πυκτεύει σε όλα τα μέτωπα και διεκδικεί όχι μόνο θέση περιφερειακής αλλά μελλοντικής μεγάλης δύναμης.
Η Τουρκία επιχειρεί ν' αλλάξει τα δεδομένα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και να αναδειχθεί σε υπερασπιστή, προστάτη και εκφραστή του μουσουλμανικού και ισλαμικού κόσμου. Για τις ΗΠΑ, παρά τις κατά καιρούς κρίσεις, είναι σημαντικός στρατηγικός εταίρος, που ήδη αμφισβητεί τον άλλο ισχυρό πυλώνα στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ. Η τελευταία κρίση με τους ακτιβιστές για τη Γάζα, αξιοποιήθηκε ληστρικά από την Τουρκία για να αποδυναμώσει και να απονομιμοποιήσει το Ισραήλ και, παράλληλα, να διεκδικήσει ρόλο διαμορφωτή μιας νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή.
Από την άλλη, η Κύπρος, κατεχόμενη και απειλούμενη από την Τουρκία, πελαγοδρομεί σε αδιέξοδες συνομιλίες και, σταδιακά, εξαιτίας και αφελών και ιδεολογικά αγκυλωμένων αντιλήψεων του Προέδρου Χριστόφια, σύρεται προς αποαναγνώριση και, αντίθετα, αναβάθμιση-αναγνώριση του ψευδοκράτους. Η Τουρκία το έχει ξεκαθαρίσει από το 1956 και πρόσφατα διά του Νταβούτογλου: «Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου (…). Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα (…)». Οι κίνδυνοι που επικρέμανται επί του Ελληνισμού είναι εθνικά θανατηφόροι. Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Λύκοι και ύαινες καραδοκούν να αρπάξουν ή και να κατασπαράξουν κι άλλα εθνικά εδάφη. Διακόσια σχεδόν χρόνια από την ανεξαρτησία της η Ελλάδα και πεντήντα χρόνια η Κύπρος, αντιμετωπίζουν τους φοβερότερους κινδύνους για την ακεραιότητα και την επιβίωσή τους.
Ο Μέγας Ναπολέων, μιλώντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, είπε τα περίφημα: «Έγινα καθολικός για να τερματίσω τον πόλεμο της Βανδέας. Έγινα μουσουλμάνος για να επιβληθώ στην Αίγυπτο. Έγινα παπικός για να κερδίσω τους ιερείς της Ιταλίας. Και αν κυβερνούσα λαό Εβραίων δεν θα δίσταζα να κτίσω πάλι το ναό του Σολομώντος». Οι Έλληνες δεν χρειάζεται να γίνουν… Εβραίοι αλλά να διδαχθούν από το παράδειγμα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Στο σημείο οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής αποδυνάμωσης, στο οποίο Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σήμερα, δεν έχουν πολλές επιλογές παρά μόνο μία και ισχυρή: Να προσεγγίσουν το Ισραήλ και να ενισχύσουν, να αναπτύξουν περαιτέρω και να ισχυροποιήσουν τους δεσμούς και τις σχέσεις τους σε όλους τους τομείς, ειδικά στην άμυνα και στη στρατιωτική συνεργασία όπως και σε άλλους τομείς. Πληροφορίες μας από διάφορες πηγές αναφέρουν ότι, μετά τη σοβαρότατη κρίση και την ανεπανόρθωτη ρήξη στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, η Αθήνα φαίνεται ότι άρχισε, επιτέλους, ανοίγματα προς την Ιερουσαλήμ.
Ορθά πράττουσα, η Ελλάδα φέρεται να εκμεταλλεύεται την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις και επενδύει σε ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ όπως και στον τομέα των πληροφοριών. Ο Παπανδρέου φαίνεται να επενδύει στην ταχύτερη ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ διά της σύναψης μιας στρατηγικής συμμαχίας, προφανώς για να αναζωογονήσει και να επαναφέρει την Ελλάδα στην αρχαία κοιτίδα της, ως δύναμη στην περιοχή της Αν. Μεσογείου. Είναι εμφανές ότι η σοβαρή οικονομική κρίση, που γονάτισε τη χώρα, ανάγκασε την Αθήνα να στραφεί προς την ενίσχυση των ήδη φιλικών σχέσεων με το Ισραήλ, ενώ ο Παπανδρέου, όπως υποστηρίζει ισραηλινή δεξαμενή σκέψης, με άμεσες προσβάσεις στην ισραηλινή κυβέρνηση, στράφηκε προς Εβραίους οικονομικούς τιτάνες για να διασώσει την ελληνική οικονομία. Από την άλλη, ασφαλείς πληροφορίες μας από τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι η ηγεσία του ελληνοαμερικανικού λόμπι, μετά την κρίση με τους ακτιβιστές στη Γάζα και την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, είχε πυκνότερες επαφές με την ηγεσία του εβραϊκού λόμπι (Jewish Committee).
«Πρόκειται για ιστορική ευκαιρία για τους Έλληνες», μας είπε ανώτατος αξιωματούχος του ελληνοαμερικανικού λόμπι. «Οι ΗΠΑ διερωτώνται αν πράγματι η Τουρκία είναι ακόμα ένας φερέγγυος ή ένας αναξιόπιστος σύμμαχος. Εμείς πιστεύουμε ότι τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να αναπτύξουμε και να
ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο τις σχέσεις μας με το Ισραήλ». Είναι ήδη γνωστό ότι το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ διέκοψε πλήρως σχέσεις και βοήθεια που παρείχε στους Τούρκους. Σε αντιδιαστολή, στράφηκε προς τους Έλληνες, επειδή οι Ισραηλινοί θεωρούν την Ελλάδα και την Κύπρο ως τις μοναδικές δημοκρατικές και ελεύθερες χώρες σε μια Μέση Ανατολή που υφίσταται τη μουσουλμανική και ισλαμική πλημμυρίδα. Οι ίδιες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι τον Αύγουστο, στο συνέδριο των Αποδήμων, θα παραστεί και ο πρόεδρος του εβραϊκού λόμπι, Ντέιβιντ Χάρρις.
Ύψιστοι λόγοι ασφάλειας, στρατιωτικοί, οικονομικοί, πολιτικοί και εθνικής και βιολογικής επιβίωσης του Ελληνισμού έναντι του αδίστακτα επιτιθέμενου τουρκισμού επιβάλλουν όπως τάχιστα, ο Γ. Παπανδρέου και ο Δ. Χριστόφιας μεταβούν στην Ιερουσαλήμ. Να συνομολογήσουν στρατηγικές συμφωνίες και συνεργασία σε όλους τους τομείς. Είναι μία και μοναδική ευκαιρία, όπου τα συμφέροντα και οι ανησυχίες του Ισραήλ, για τη δική του ασφάλεια και επιβίωση, ταυτίζονται με εκείνα της Ελλάδας και της Κύπρου. Παπανδρέου και Χριστόφιας καλούνται ν’ αδράξουν και να αξιοποιήσουν… χτες, αυτήν τη μοναδική και ιστορική ευκαιρία.
