Το «Σχέδιο Β’» που προανήγγειλε ο Αχμέτ Νταβούτογλου αποδεικνύεται ότι αποτελείται από μια σειρά από προβοκάτσιες οι οποίες στρέφονται κατά της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Με πρόσχημα τους Παλαιστίνιους, ο Ερντογάν προωθεί την ισλαμική του ατζέντα εκτός Τουρκίας, στην προσπάθεια ανασύστασης του πάλαι ποτέ οθωμανικού χώρου και να καταστήσει εαυτόν «σουλτάνο» των απανταχού μουσουλμάνων, προστάτη και υπέρμαχο των δικαιωμάτων τους, ακόμη κι αν αυτό περνάει μέσα από τους γνωστούς στον χώρο του Αιγαίου εκβιασμούς μιας υποτίθεται πολιτισμένης και ευρωπαϊκής χώρας…
Όλα δείχνουν ότι ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να πραγματοποιήσει την απειλή του για την πραγματοποίηση επίσκεψης στη Λωρίδα της Γάζας στις 13 ή 14 του μηνός. Κατά πάσα πιθανότητα στη Λωρίδα της Γάζας θα περάσει μέσω της συνοριακής διάβασης της Ράφα, έχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση – άδεια του αιγυπτιακού καθεστώτος.
Οι Αιγύπτιοι στρατηγοί που προσπαθούν να ελέγξουν την κατάσταση στη χώρα και να αποτρέψουν την επικράτηση… ισλαμικού χάους, βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Εάν απαγόρευαν στον Ερντογάν την πρόσβαση διακινδύνευαν μια σοβαρή ανάφλεξη στο ιδιαίτερα ασταθές και εύθραυστο εσωτερικό μέτωπο. Εάν το επιτρέψουν, όπως φέρονται να έχουν πράξει, στρέφονται εναντίον των Ισραηλινών, με τους οποίους υπάρχει καλό επίπεδο συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας στη χερσόνησο του Σινά, αλλά και στη Γάζα, αφού η επικράτηση του ισλαμισμού εκεί, δημιουργεί θανάσιμο κίνδυνο διασποράς του εξτρεμισμού και στην επιρρεπή Αίγυπτο.
Οι Ισραηλινοί μπορεί να διαμαρτυρηθούν φραστικά, το πλέον πιθανό είναι όμως στο παρασκήνιο να διαβεβαιώσουν τον επικεφαλής, στρατηγό Ταντάουι ότι αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο και ότι δε σκοπεύουν να μεγιστοποιήσουν το δίλημμα για την αιγυπτιακή πλευρά.
Ωστόσο, καλό θα ήταν να περιμένουμε τις εξελίξεις των επομένων ημερών για μια σειρά από λόγους. Πιθανή υλοποίηση της απειλής Ερντογάν για ταξίδι στη Γάζα θα σημάνει σοβαρότατη επιδείνωση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που στρέφεται εναντίον του διακηρυγμένου τουρκικού στόχου για συμμετοχή στη νομή των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι «μπλόφες» από την πλευρά της Τουρκίας είναι εξαιρετικά σύνηθες φαινόμενο, οπότε δεν αποκλείεται και το να αποδειχθεί η απειλή διπλωματικός πομφόλυγας… Πόσο πιθανό είναι να δεχτεί ο Ερντογάν το να ταυτιστεί η χώρα του με το Ιράν στις εξτρεμιστικές πολιτικές για το ζήτημα της Γάζας;
Το πλέον πιθανό σενάριο είναι ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να συσπειρώσει γύρω του τον αραβικό κόσμο επιχειρώντας να μεγιστοποιήσει την πίεση και το διπλωματικό κόστος για το Τελ Αβίβ. Γνωρίζει πολύ καλά ότι εάν τραβήξει το σκοινί και διανοηθεί να εισέλθει στον σκληρό πυρήνα των ισραηλινών εθνικών συμφερόντων, η πιθανότητα να ξεσπάσει στρατιωτική σύγκρουση στην περιοχή θα είναι πολύ υψηλή.
Οι Ισραηλινοί θα δώσουν ξεκάθαρο μήνυμα – προειδοποίηση με κάποια στρατιωτική ενέργεια και οι Τούρκοι θα κληθούν να δείξουν αφενός εάν εννοούσαν τις απειλές τους για εμπλοκή των Ενόπλων τους Δυνάμεων, ή να υποχωρήσουν με κάποιο πρόσχημα. Το βέβαιο είναι ότι σε περίπτωση εμπλοκής ο μύθος του αήττητου τουρκικού στρατεύματος θα δοκιμαστεί πολύ σοβαρά, με τους Ισραηλινούς να μην έχουν κίνητρο να αποφύγουν το να το καταδείξουν…
Προς το παρόν η έκκληση του επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου, Ναμπίλ Ελάραμπι, προς τον αραβικό κόσμο να συμπαρασταθεί στην Τουρκία στην προσπάθεια να ασκήσει διεθνή ένδικα μέσα εναντίον του Ισραήλ, εναντίον όσων εμπλέκονται ως φυσικά πρόσωπα ή ως «ηθικοί αυτουργοί» στην τραγωδία του Μαβί Μαρμαρά τον Μάιο του 2010 και τον αποκλεισμό της Γάζας, αποτελεί ισχυρή ένδειξη προς την κατεύθυνση του ως άνω εκτιμώμενου τουρκικού διπλωματικού σχεδίου.Με τον Ελάραμπι μίλησε τηλεφωνικά ο Αχμέτ Νταβούτογλου, διευκρινίζοντας ότι η Τουρκία σκοπεύει να θέσει το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού
