Θάλασσα, γη, και ουρανός ... περήφανος που γεννήθηκα Έλλην!

Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς,
πάλι δικά Σου θάναι.



Ακούγοντας αυτό το μουσικό αριστούργημα και αισθανόμενος αυτή την κληρονομιά και το όνειρο είναι σαν να ακούς τις καρδιές όλων των Ελλήνων!
Ένα κομμάτι ως Θεϊκή έμπνευση που μας θυμίζει τον «όρκο» που δώσαμε σαν γεννηθήκαμε και διαπιστώσαμε πως είμαστε Έλληνες!