Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑ
Πρόκειται για εφαρμογή στην πράξη του δόγματος Οζάλ, ότι «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αφού αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά και να τελειώνουμε μ' αυτούς». Το βαθύ τουρκικό κράτος έχει άλλωστε ιστορική ειδίκευση σε κάθε τύπου εθνοκαθάρσεις.Στην περιφέρεια της Γης, παρόμοιες πρακτικές μπορεί να οδηγήσουν στην εξαφάνιση των εθνών-κρατών, όπως έχει συμβεί με πολλά ιστορικά προηγούμενα. Αν δεν προβληματιστούμε σχετικά, τότε υιοθετούμε τη μελλοντική διάλυση της εθνολογικής και κοινωνικής μας συνοχής. Η «μικρή πλην έντιμος Ελλάς» φυσικά δεν είναι σε θέση να περιθάλψει το 1 δισ. των λιμοκτονούντων παγκοσμίως, των αποβλήτων του παγκόσμιου καπιταλισμού που επιζητούν δικαίως μια θέση στη ζωή.
Ορισμένοι προοδευτικοί και αριστεροί πολιτικοί και ακτιβιστές προσεγγίζουν το πρόβλημα με ανιδιοτέλεια μεν, αλλά μόνο από την ανθρωπιστική του σκοπιά. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για όλα φταίει ο ιμπεριαλισμός, παραβλέποντας ότι το μεγαλύτερο θύμα, σκόπιμα ή μη, είναι η χώρα μας. Αλλά κάθε άλλο παρά αποτελεί αριστερή αντίληψη η άποψη ότι το πρόβλημα της παγκόσμιας φτώχειας μπορεί να λυθεί μεμονωμένα, με φιλανθρωπικού τύπου ενέργειες και μάλιστα από μια κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη όπως η Ελλάδα.
Τα τελευταία τρία χρόνια εισέρχονται με αυξανόμενο ρυθμό από τα παράλια και τα σύνορά μας με την Τουρκία περίπου 350.000 μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες τον χρόνο, προερχόμενοι από την Αφρική και την Ασία.
Σε είκοσι χρόνια θα ανέρχονται σε 7 εκατ. άτομα. Κι αν προστεθούν οι εδώ κατοικούντες και οι μουσουλμάνοι της δυτικής Θράκης, σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας και την υψηλή τους γεννητικότητα, θα έχουν ισοσκελίσει, αν δεν ξεπεράσουν, τα 9 εκατ. του υπογεννητικού και γηράσκοντος ελληνογενούς πληθυσμού. Αλλά και σε 8-10 χρόνια θα έχουν ξεπεράσει τα 4 εκατ. άτομα, αποκτώντας τόσο μεγάλη πολιτική ισχύ, που θα είναι αδύνατο να αποτραπεί η συνέχιση και διεύρυνση της εισβολής. Ούτε μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι από τους κουκουλοφόρους που συνελήφθηκαν στις πρόσφατες ταραχές η πλειονότητα ήταν μετανάστες. Και αυτά σημειώνονται με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό στη μουσουλμανική θρησκεία και τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας των Ελλήνων με τον αραβικό κόσμο.
Σε αντίθεση με τους μέχρι σήμερα μετανάστες από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, που έχουν αρχίσει να ενσωματώνονται ομαλά στην ελληνική κοινωνία, οι νεόφερτοι πολυπληθείς μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες, λόγω της ισχυρής πολιτισμικής και θρησκευτικής τους ιδιαιτερότητας, δεν είναι ενσωματώσιμοι σε διαφορετικές κοινωνίες, όπως είναι γνωστό από πολλά παρόμοια φαινόμενα (Βοσνία, Μαυροβούνιο, Λίβανος κ.λπ.). Η τεράστια αριθμητική παρουσία τους θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες, εκρηκτικές καταστάσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των μουσουλμάνων γαλλόφωνων, γάλλων υπηκόων της Αλγερίας, που πριν από πολλές γενιές μετανάστευσαν στη μητροπολιτική Γαλλία και ουδέποτε ενσωματώθηκαν στην εκεί κοινωνία. Η Γαλλία είναι μια χώρα με 65 εκατ. ομοιογενείς κατοίκους, που μπορούν εύκολα να υπερκεράσουν μικρότερες πληθυσμιακές ομάδες. Το ίδιο ισχύει με την Ιταλία των 60 εκατ. και τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Μικρότερα πληθυσμιακά κράτη έχουν λάβει δρακόντεια μέτρα αποτροπής του φαινομένου, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις όπου εκκολάπτεται το αποτρόπαιο «αυγό του φιδιού».
Πηγή: εφ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ
