Τι είναι τελικά οι Πομάκοι; Σαφέστατα και δεν είναι αυτό που θα ήθελε η Άγκυρα... Οι Πομάκοι είναι μεν μουσουλμάνοι, αλλά η θρησκεία είναι τελείως άσχετη με την εθνικότητα. Οι Πομάκοι είναι αυτόχθονες της Θράκης και δεν έχουν καμία φυλετική σχέση με τουρκικά φύλα.Οι Πομάκοι είναι απόγονοι των αρχαίων Θρακικών φυλών που εξισλαμίστηκαν πριν περίπου 4 αιώνες και μιλούν μία μεικτή διάλεκτο στην οποία έχει επιβληθεί το σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα.
Οι ιδιομορφίες αυτές έχουν δημιουργήσει μεγάλη σύγχυση στους ίδιους απλοϊκούς Πομάκους, που δεν μπορούν να καταλάβουν πως είναι Μουσουλμάνοι, χωρίς να είναι Τούρκοι, πως μιλάνε μία γλώσσα τόσο συγγενική με την βουλγαρική χωρίς να είναι Βούλγαροι, πως ενώ είναι αυτόχθονες της Ροδόπης, η γλώσσα και η θρησκεία, τους χωρίζει από τους Έλληνες.
Οι πρόγονοι των Πομάκων ήταν οι περήφανοι Αγριάνες, που αποτελούσαν μάλιστα ένα από τα πιό έμπιστα τμήματα στρατού του Μ. Αλεξάνδρου, τους οποίους πάντοτε φρόντιζε να έχει μαζί.
Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, οι Αγριάνες πήραν μέρος στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου, και μάλιστα σε αυτούς οφείλεται η νίκη στην μάχη του Γρανικού ποταμού.
Την προτίμηση τους για την Ελλάδα την έδειξαν επανειλημμένα οι Πομάκοι αφού το 1928 Πομάκος βουλευτής της βουλγαρικής βουλής και το 1946 αντιπρόσωπός τους ζήτησαν οι περιοχές τους να συμπεριληφθούν στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι, με πρόσχημα την θρησκεία, προσπαθούν να τους εκτουρκίσουν έχοντας ως συμμάχους την αδιαφορία και την ανικανότητα του ελληνικού κράτους.
Εφόσον οι Πομάκοι είναι αυτόχθονες, θα περίμενε κανείς να υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν Χριστιανοί, καθώς ο Ισλαμισμός μέχρι τον 15ο αιώνα ήταν άγνωστος στην περιοχή.
Η Πομακική παράδοση αναφέρει πολλά περιστατικά, παρόμοια με τον χορό του Ζαλόγγου, με ομαδικές αυτοκτονίες γυναικών ώστε να αποφύγουν τον βίαιο εξισλαμισμό. Μία από τις παραδόσεις είναι η εξής:
Ο θρύλος της γοργόνας που αναφέρεται στην εθελούσια θυσία των κοριτσιών από το «Βράντα Κάμεν» ή «Μόμεν Κάμεν», για να μην εξισλαμιστούν (κάτι αντίστοιχο με τον χορό του Ζαλόγγου ή από την θυσία των γυναικών που έπεσαν από τον βράχο της Αραπίτσας στην Νάουσα),υπάρχει και στην Γλαύκη, όπου έναν βράχο τον ονομάζουν «Μόμεν Κάμεν». «Μόμεν Κάμεν» τον ονόμασαν γιατί από ‘κει έπεσαν οι κοπέλες για να μην εξισλαμιστούν, αφού πρώτα δέθηκαν αναμεταξύ τους με τις πλεξούδες τους.
Άλλο στοιχείο είναι η παρουσία σταυρών στα νοικοκυριά των Πομάκων, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για να κάνουν το σημάδι του σταυρού στο ψωμί πριν ψηθεί.
Ο Γραμματέας της Κοινότητας Ωραίου Κυριάκος Σερίφης έδωσε την παρακάτω πληροφορία που του έδωσε η γριά Σουλεϊμάν Εμινέ, χήρα Χαλήν, 97 ετών.
Την πληροφορία μετέφερε ο γιός της:
«...εμείς εδώ φυλάγαμε σταυρούς μέσα σε σεντούκια, αλλά δεν ξέρω αν σήμερα υπάρχουν, αλλά οι γριές ίσως έχουν...».
Στην ερώτηση σε τι χρησιμοποιούσαν τους σταυρούς απάντησε «για να τους ακουμπούμε στο ψωμί».
Παράλληλα όμως οι γυναίκες σταύρωναν με το δεξί χέρι το ψωμί (όπως σταυρώνουν τα μωρά) και συμπλήρωναν την τελετουργία με έναν θόρυβο που κάνουν με το στόμα, σταυρώνοντας τα χείλια σαν θορυβώδες φιλί. Και κατέληξε στην πληροφορία:
«Τον σταυρό τον ακουμπούσαμε στο ψωμί για να φουσκώσει και μετά τον αφαιρούσαμε»!
Πρόκειται για τις γνωστές κατά βυζαντινή παράδοση σφραγίδες προσφόρων.
Ούτε φυσικά η εμφάνιση των Πομάκων συνηγορεί σε Ασιατική καταγωγή!
- Στοιχεία από τις «Αλησμόνητες πατρίδες του Ελληνισμού-Οι Έλληνες δεν ξεχνούν τις ρίζες τους», (Εκδ.Τζιαμπίρης).
Βούλγαροι Κομιτατζήδες
Μια αδιάσειστη απόδειξη για το ποιοί ήταν οι Πομάκοι φαίνεται παρακάτω:
Ο γενικός απολογισμός των εκτελεσθέντων από του Βούλγαρους την τρομερή περίοδο από 28/9-20/10/1941 υπερβαίνει τους 15.000 Έλληνες, όπως προκύπτει από τους ονομαστικούς καταλόγους της ανακριτικής Επιτροπής της Υπηρεσίας Εγκληματιών Πολέμου. Οι υλικές ζημιές σε ιδιοκτησίες, εκκλησίες, σχολεία κ.α ήσαν ανυπολόγιστες.
Την ίδια τύχη με τους Έλληνες υπέστη και το Μουσουλμανικό στοιχείο της Δυτικής Θράκης όπου σε χιλιάδες αριθμούνται τα θύματα της Βουλγαρικής θηριωδίας. Αποτέλεσμα όμως αυτής της απάνθρωπης συμπεριφοράς των Βουλγάρων ήταν να συσφιχτούν οι ήδη υφιστάμενες αγαθές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Μουσουλμάνων που οφείλονταν στην απόλυτη ελευθερία και ισοτιμία της οποίας πάντοτε απολάμβαναν οι Μουσουλμάνοι στους κόλπους του Ελληνικού κράτους. Όταν δε έφτασε η ημέρα της απελευθερώσεως και εισήλθε στην Δυτική Θράκη ο απελευθερωτής Ελληνικός Στρατός, ο Μουσουλμανικός Πληθυσμός υποδέχτηκε με απερίγραπτη συγκίνηση και ενθουσιασμό τους ελευθερωτές, έναν ενθουσιασμό που δεν υπελήφθη αυτού των Ελλήνων!
1) Πηγή: «Η φυλετική συνέχεια των Ελλήνων»
Συγγραφέας: Αλ. Αγγελής
2) Πηγή: «Η εναντίον της Μακεδονίας βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή»
Συγγραφέας: Γ.Α.Λ
Συγγραφέας: Αλ. Αγγελής
2) Πηγή: «Η εναντίον της Μακεδονίας βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή»
Συγγραφέας: Γ.Α.Λ
