...Κουστούμια γκρι ξεκούμπωτα, τσιράκια τους
ήρθανε «εκ των άνω».
Βρήκανε, λέει, τον Έλληνα να παίξουνε,
δεν ξέρω όμως, εγώ να χάνω.
Άσ' τες να κυματίζουνε,
να ανεμίζουνε,
σημαίες της Ελπίδας,
σημαίες της πατρίδας...
Στα γρανάζια της γεωστρατηγικής, των Εθνικών μας θεμάτων και όχι μόνο... ΕΛΛΑΣ. «Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος με υπομονή και περηφάνεια»