Σύμφωνα με σχετική σελίδα στην διαδικτυακή πύλη του υπουργείου Εξωτερικών, «τον Σεπτέμβριο του 1955, οργανωμένος, βάσει σχεδίου, όχλος διαδηλωτών στην Κωνσταντινούπολη εστράφη κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ελληνικής μειονότητας, καταστρέφοντας 1.004 κατοικίες, 5.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, δύο νεκροταφεία, 73 ναούς, 23 σχολεία και 5 αθλητικά κέντρα. Ο αριθμός των ελλήνων μειονοτικών, που αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία μέχρι το 1960, συνεπεία αυτών των γεγονότων, υπολογίζεται σε 9.000 περίπου.»
Από τα στοιχεία αυτά λείπουν μια σειρά από αγριότητες όπως οι δολοφονίες και οι βιασμοί, από τα οποία δεν εξαιρέθηκε κανένας… Από μικρά κορίτσια και βρέφη, μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Η βαρβαρότητα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο γράφοντας μια ακόμη κόκκινη από το αίμα που χύθηκε σελίδα στην τουρκική ιστορία, για την οποία ίσως ορισμένα ανθρωποειδή να είναι και περήφανα στη γειτονική χώρα.
Αφετέρου, να θυμίζουμε και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου όσα αποκρύπτει η επίσημη κρατική προπαγάνδα προτιμώντας – φυσικά – να προωθεί την εικόνα του… οθωμανικού μεγαλείου…
Ακολουθεί το κείμενο του Κωνσταντίνου Χολέβα, το οποίο αντί να καταγράφει πληροφορίες που βρίσκει ο καθένας στο διαδίκτυο με μια απλή αναζήτηση προφανώς προτρέπουμε όλους τους φίλους μας να το κάνουν) φροντίζει να μας εξηγήσει με επιχειρήματα τον τρόπο δράσης της Τουρκίας, κάτι που τόσο πολλοί, ακόμα και στο ΥΠΕΞ (…) αρνούνται να μάθουν:
Το διήμερο 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 ο Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως βίωσε ένα άγριο πογκρόμ με 2 θανατώσεις κληρικών, βιασμούς, προπηλακισμούς και αμέτρητες καταστροφές κοιμητηρίων, ναών, οικιών και καταστημάτων.
Από το 1914, όταν άρχισε η γενοκτονία των Μικρασιατών – 5 χρόνια πριν αποβιβασθεί ο Ελληνικός Στρατός – με αποκορύφωμα την γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων (1919-1922), μέχρι και σήμερα η πολιτική του τουρκικού κινείται σε δύο σταθερούς άξονες: α) Τη δημιουργία ομοιογενούς εθνικού κράτους με την εξόντωση ή εκδίωξη των Χριστιανικών μειονοτήτων. β) Την επέκταση της στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής επιρροής της Τουρκίας προς όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως προς τον εδαφικό χώρο του Ελληνισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974.
Κατά την περίοδο 1928-1932 ο Ελ. Βενιζέλος καλλιέργησε την ελληνοτουρκική φιλία με τον Κεμάλ Ατατούρκ. Η ανταμοιβή μας ήταν το «βαρλίκ βεργκισί». Δηλαδή κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου οι πολυάριθμοι Έλληνες (Ρωμηοί) της Πόλης φορολογήθηκαν υπέρογκα και άδικα. Όποιος δεν μπορούσε να πληρώσει αποστελλόταν σε κάτεργα για καταναγκαστικά έργα και πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες.
Το 1952 η Ελλάς σε ένδειξη φιλίας προς τους γείτονες επέτρεψε τη λειτουργία τουρκόφωνου Γυμνασίου στη Θράκη με το όνομα του Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ και ανάγκασε -κακώς- όλους τους Μουσουλμάνους της Θράκης να μαθαίνουν τουρκικά. Η ανταμοιβή μας ήταν τα Σεπτεμβριανά του 1955.
Ο όχλος εφοδιάσθηκε με ομοιόμορφους λοστούς, άρα υπήρχε συντονισμός πίσω από τη μαζική καταστροφή ελληνικών περιουσιών. Όπως απεδείχθη τη βόμβα την είχε βάλει σκοπίμως ένας υπάλληλος του Τουρκικού Προξενείου, ο οποίος μετά από λίγα χρόνια ανταμείφθηκε με θέση Νομάρχη και με άλλα αξιώματα στην Τουρκία! Θυμίζω ότι η μέθοδος της σκηνοθεσίας επαναλήφθηκε και τον Ιανουάριο του 1996, όταν η δήθεν τυχαία προσάραξη ενός τουρκικού φορτηγού πλοίου οδήγησε στην κρίση των Ιμίων.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ…
Ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών, τιμώντας την 57η Επέτειο της Τραγικής Μνήμης των Σεπτεμβριανών, έχει την τιμή να σας προσκαλέσει σε Εκδήλωση με θέμα: Πολιτικοί και διπλωματικοί προβληματισμοί από τα Σεπτεμβριανά του 1955 η οποία θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012, ώρα 19:30 στην Αίθουσα Τελετών του Μεγάρου του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, Δημοσθένους 117, Καλλιθέα.
Ομιλητής: Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων, Συγγραφέας
Πολιτικός Επιστήμων, Συγγραφέας